Genç şehzadelerden biri padişah olup tahta oturdu. Fakat tahtın lezzetini bulamaz. Bunun üzerine yakınlarına:
İnsanlardan bu hususta benim gibi olanlar var mıdır diye sorar. Yakınları:
Onlar istikamet sahibidirler. Diye cevap verirler.
Öyle ise beni de istikamet sahibi yapan yok mu
Seni istikamet sahibi, ancak alimler yapabilir. Derler. Bunun üzerine genç padişah ülkesindeki bütün alimleri ve salihleri çağırıp onlara şöyle der:
Benim yanımda bulunacaksınız. Beni doğru yolda bulup, itaata ait hususları işlerken görürseniz bana destek olunuz. Günah olan hususları işlemeye kalkıştığımı görürseniz, beni men ediniz.
Alimler ve salihler, padişahın istediği gibi hareket ederler. Bu sebeple tam dört yüz sene padişahlık yapar. Sonra yanına şeytan gelir. Padişah ona:
Sen kimsin diye sorar. Şeytan:
Ben iblisim. Fakat sen kimsin. Bana söyler misin der. Padişah:
Ben ademoğullarından bir adamım. Der.İblis:
Sen eğer ademoğullarından bir adam olmuş olsaydın, onların olduğu gibi, sen de ölürdün. Sen ancak bir ilahsın, insanların sana ibadet etmeleri için davet et der. Şeytanın aldatıcı sözleri padişahın içinde yer eder:
Ey insanlar! Ben bugüne kadar sizden bir şeyi gizliyordum. Onu size açıklamak zamanı gelmiştir. İyi biliyorsunuz ki, ben dört yüz senden beri sizin hükümdarınızım. Eğer ben ademoğullarından biri olsaydım, onların öldükleri gibi ben de ölürdüm. Ben bir ilahım, bana ibadet ediniz.
Bunun üzerine Cenabı Hakk o devrin peygamberine vahyederek buyurur ki:
Ona haber ver. İstikamette olduğu müddetçe ben onu korudum. Bana isyan ettiği andan itibaren, izzetim ve celalim hakkı için, onun üzerine Buhtunnasr adındaki hükümdarı musallat edeceğim .
Gerçekten de, çok geçmeden, Cenabı Hakk Buhtunnasr ı onun üzerine musallat kıldı. Buhtunnasr onun boynunu vurup öldürdü ve hazinesindeki bütün altınları alıp götürdü.
Yorum Gönder