Cennet'e Giden Yol: Hazreti Ebu Huzeyfe

Hz. Ebû Huzeyfe (R.A.)

<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEeZgFFw6YmNrY2t-YLVPWu3lXblf7TzWNkZouaYZCk-KEhkoHeqWllM4hh2OhJ0aDgOvaj2qFxx0ZATw_99uH8KSZ1G6rJR7db9xlS_Dh1WD73tCvsXCVvA9pO_TU_UqFoOhsF8I_TrZ6/s1600/Sahabeler76.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEeZgFFw6YmNrY2t-YLVPWu3lXblf7TzWNkZouaYZCk-KEhkoHeqWllM4hh2OhJ0aDgOvaj2qFxx0ZATw_99uH8KSZ1G6rJR7db9xlS_Dh1WD73tCvsXCVvA9pO_TU_UqFoOhsF8I_TrZ6/s1600/Sahabeler76.jpg" width="640" /></a></div>
 
Sahabe-i Kirâm’ın mümtaz şahsiyetlerinden bir yıldız olan Ebû Huzeyfe
 Hazretleri, müminlerin sayısı henüz 40’ı bulmadan İslam’la müşerref 
oldu. Peygamberimiz o sıralar Dârü’l-Erkam’da ikamet ediyordu. Ebû 
Huzeyfe’nin bütün çevresi, akrabası, Müslümanların amansız düşmanıydı. 
Kureyş’in nüfuzlu reislerinden azılı müşrik olan babası Utbe, oğluna ne 
kadar mâni olmaya çalışmışsa da tesir edememişti. Hak dinin yayıldığını 
duyar duymaz kalbine doğan hidayet güneşi, onu daha fazla bekletmedi. 
Hiçbir baskıya ehemmiyet vermeden iman safına girdi, bahtiyarlardan 
oldu. 
 

Peygamberliğin beşinci ve yedinci yıllarında Habeşistan’a hicret eden
 her iki kafileye Ebû Huzeyfe, hanımıyla birlikte katıldı. Habeşistan’da
 bulundukları sırada zevcesi Sehle’den “Muhammed” isminde bir oğulları 
dünyaya geldi. Mekke’de bulunan Müslümanların Medine’ye hicretine kadar
 orada kaldılar. Ebû Huzeyfe diğer sahabiler gibi Habeşistan’dan sonra 
Medine’ye hicret etti. Medine’ye geldiklerinde, Peygamberimiz, 
Ensar’dan Abbad bin Bişr ile Ebû Huzeyfe arasında kardeşlik akdi 
yaptı.[1]  
 
Gözüpekliği ve şecaatiyle meşhur olan Ebû Huzeyfe Hazretleri, 
Peygamberimizle birlikte bütün muharebelere katıldı. Ehl-i küfre karşı 
yapılan ilk gaza olan Bedir’de Ebû Huzeyfe de vardı. 
 

İmanın kalp ve ruhlarda icra ettiği manevi inkılap, fertleri, yalnız 
bir olan Allah’a kul etmişti. Hidayet dairesine giren sahabilerin 
müşriklerle maddi manevi hiçbir bağları kalmamıştı. Hemşehrilik, 
akrabalık ve dostluklar aradan kalkmıştı. Allah için sevip Allah için 
buğzetmek tek ölçüydü. İman ve küfür mücadelesi uğruna en yakın 
akrabasıyla bile irtibatlarını kesmişlerdi. 
 

Nitekim Bedir Muharebesi’nde Allah’ın dostları ile düşmanları karşı 
karşıya idi. Bir tarafta elleriyle yaptıkları putlara tapan müşrik 
güruhu, diğer tarafta Allah’ın birliğini yaymak isteyen İslam cemaatı 
vardı. Hz. Ebû Bekir’in bir oğlu Abdullah kendi yanında, diğer oğlu 
Abdurrahman düşman safındaydı. Resûl-i Ekrem’in amcası Hamza kendi 
yanında, diğer amcası Abbas düşmanla birlikteydi. Hz. Ali İslam 
safında, kardeşi Akîl müşrik ordusundaydı. Utbe’nin bir oğlu Velid 
kendisiyle beraber putperestlerin içindeyken, diğer oğlu Ebû Huzeyfe 
Peygamber (a.s.m.) tarafındaydı. 
 

Muharebenin başlangıcında ortaya atılanların içinde Utbe de vardı. 
Müslümanlardan bir hasım istedi. Babasını ortada gören Ebû Huzeyfe 
Hazretleri hemen ayağa kalktı. İmanı, babasının meydan okumasına razı 
olmadı. Bu sırada kız kardeşi olan, Ebû Süfyân’ın karısı Hind, Ebû 
Huzeyfe’ye hakaret ediyor, “Ey uğursuz adam! Seni küçük yaştan beri 
yetiştiren babana minnet duyacağın yerde, gençlik çağında ona karşı 
çıktın. Sen, insanların en kötüsüsün!” diyordu. Hâlbuki o, en bahtiyar 
cemaatin içindeydi. Ebû Huzeyfe’nin ayağa kalktığını gören Resûl-i Ekrem
 Efendimiz, ona mâni oldu, babasıyla karşılaşmasına razı olmadı.[2]  
 
Muharebe zaferle neticelenmişti. Müşriklerin reisleri teker teker
 öldürülmüştü. Peygamberimiz daha önce onlara beddua etmiş, hattâ 
öldürülecekleri yeri dahi göstermişti. Ebû Cehil, Şeybe, Velid ve Ebû 
Huzeyfe’nin babası Utbe, öldürülenler arasındaydı. Bunların cesetleri 
toplanarak bir kuyuya dolduruldu. Peygamber Efendimiz, Bedir’den 
ayrılacakları sırada, onların atıldığı kuyunun başına geldi, “Ey çukura 
atılanlar!” diye seslendikten sonra isimlerini birer birer saydı ve “Siz
 beni yalanladınız, başkaları ise beni tasdik etti. Siz yurdumdan 
çıkardınız, başkaları bana kucak açtı. Siz benimle çarpıştınız, 
başkaları ise bana yardım etti. Siz Allah’ın vaat ettiği azapla 
karşılaştınız, ben de Rabb’imin bana vaat ettiği zafere 
kavuştum.”[3] buyurdu. 
 

Peygamberimiz bu sözleri söylerken, Ebû Huzeyfe’nin renginin 
değiştiğini ve üzüldüğünü gördü. Ona yönelerek, “Ey Ebû Huzeyfe, baban 
hakkında söylenenler için mi üzüldün?” diye sordu. Ebû Huzeyfe 
Hazretleri, “Hayır, yâ Resulallah, babamın öldürüldüğüne üzülmedim. 
Babam akıllı ve halim bir insandı. Onun Müslüman olacağını ümit 
ediyordum. Onun müşrik olarak ölmesine üzüldüm!” dedi. Resûl-i Ekrem de,
 Ebû Huzeyfe’ye duada bulundu.[4]  
 
Peygamberimizin irtihâlinden sonra Ebû Huzeyfe Hazretleri büyük 
fedakârlıklar gösterdi. Hz. Ebû Bekir devrinde Müseylimetü’l-Kezzâb, 
İslam fütuhatına mâni olmak için peygamberliğini ilan etti. Halife Hz. 
Ebû Bekir, bu sahte peygamberi ortadan kaldırmak için üzerine bir 
kuvvet gönderdi. Mücahitler arasında Ebû Huzeyfe de vardı.  
 
İlk yapılan 
hücumda Müslümanlar muvaffak olamamışlardı. Daha sonra Hz. Hâlid’in 
üzerine gitmesiyle Müseylime geriledi. Sahabiler Kur’ân okuyarak 
ilerliyorlardı. Bu sırada Ebû Huzeyfe de, “Ey Kur’ân ehli, Allah’ın 
kelamını güzide hareketlerinizle süsleyiniz.” sözleriyle teşvik 
ediyordu. Müseylime gailesi ortadan kalktı, fakat bu arada bazı 
sahabiler de şehit düştü.[5]Şehitler arasında Ebû Huzeyfe Hazretleri de 
vardı. Bu sırada 54 yaşındaydı. 
 

Cenab-ı Allah, Ebû Huzeyfe Hazretleri'nden ve diğer tüm Ashâb-ı Kirâm Efendilerimiz'den razı olsun. Bizleri de şehitlik mertebesiyle müjdelesin. Bu mübarek Sahabe Efendilerimiz'in şefaatlerine nail eylesin bizleri... Amin. 

<div>
 ________________________________________________
<div id="ftn1">

[1]Üsdü’l-Gàbe, 5: 70. 
[2]age. 
[3]Müslim, Cennet: 86. 
[4]Üsdül-Gàbe, 5: 171. 
[5]Tabakât, 3: 85.
</div>
</div>

<div>
<div>
Yazar: Sahabeler Ansiklopedisi</div>
<div>
</div>
</div>

Hz. Ebû Huzeyfe (R.A.)

Sahabe-i Kirâm’ın mümtaz şahsiyetlerinden bir yıldız olan Ebû Huzeyfe Hazretleri, müminlerin sayısı henüz 40’ı bulmadan İslam’la müşerr...

Devamı »

Hz. Ebû Huzeyfe (R.A.)

Yayınlar

Yorumlar

Kütüphane