Cennet'e Giden Yol: Hazreti Şeddad bin Evs

Şeddâd bin Evs (R.A.)

<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgD5-L3z8qEQniB6NhyphenhyphenYk2EcMbiR3mS0HrIMgjp8U201-179DCctMP634-DaKmSaD0jb0h_R5RXntQw1r7lMgYyBXeZhFO_fDqEq1EUi6L0XYc_O6LDmWEiGUnADHKh0BI1d5YIcLaDc8n3/s1600/Sahabeler125.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgD5-L3z8qEQniB6NhyphenhyphenYk2EcMbiR3mS0HrIMgjp8U201-179DCctMP634-DaKmSaD0jb0h_R5RXntQw1r7lMgYyBXeZhFO_fDqEq1EUi6L0XYc_O6LDmWEiGUnADHKh0BI1d5YIcLaDc8n3/s1600/Sahabeler125.jpg" width="640" /></a></div>
 
Medine “Peygamber şehri” olunca mübarekliğe büründüğü gibi, artık 
“Medine-i Münevvere” olarak yâd edilir oldu. Çünkü Allah’ın rahmeti 
oraya yağmur gibi yağıyordu. Kısa zaman içinde bu şehirde oturup da 
iman etmeyen aile hemen hemen kalmamıştı.  
 
İşte, ailece Peygamberimizin 
nurlu halkasına giren bahtiyarlardan birisi de Hz. Evs’in (r.a.) 
ailesiydi. Peygamberimiz, Hicret’ten sonra Hz. Evs ile Hz. Osman 
arasında kardeşlik bağı kurmuştu. Ayrıca Hz. Evs, Peygamber şairi Hz. 
Hassan’ın da (r.a.) kardeşiydi. Hz. Evs ailece Müslüman olunca, küçük 
oğulları Şeddad da (r.a.) kendisini böyle imanlı bir çevrede buldu. 
Yaşının küçüklüğünden dolayı Peygamberimizle birlikte cihada katılmadı.
 Çünkü Bedir Savaşı sırasında henüz 15-16 yaşlarındaydı. Fakat 
Peygamberimizin saadetli meclisinden ilim ve hikmet dersi almaktan da 
ayrı kalmadı. 
 

Bir gün onu, Peygamberimiz sıkıntılı bir vaziyette bulmuştu. “Ne oluyor, yâ Şeddad?” diye hatırını sordu: 
 

“Dünya bana dar geliyor, yâ Resûlallah!” dedi. 
 

Bunun üzerine Peygamberimiz ona şu müjdeyi vererek teselli etti: 
 

“Üzülme, Şam fetholunacak, Kudüs fetholunacak, sen ve senden sonraki çocuklarından bir cemaat inşallah orada bulunacak.”[1]  
 
“Ebû Ya’lâ” künyesiyle meşhur olan Hz. Şeddad’ın en zevkli ve 
tatlı anları Peygamberimizle olan saatleriydi. Fırsat buldukça 
Peygamberimizin sohbetine katılır, ondan duyduğu hadisleri öğrenir, 
ezberine alırdı. Her yeni öğrendiğini kendi nefsinde tatbik etmeye 
çalışırdı. 
 

Peygamberimizle olan bir sohbetini şöyle anlatır: 
 

“Bir gün Resûl-i Ekrem’in (a.s.m.) huzurunda bulunuyorduk. Bize baktı
 ve ‘İçinizde yabancı, yani Ehl-i Kitap’tan birisi var mı?’ diye sordu. 
Biz de, ‘Hayır, yâ Resûlallah.’ dedik. Bunun üzerine Peygamberimiz 
kapıyı kapatmamızı söyledi. Sonra bize, ‘Ellerinizi kaldırın ve Lâ ilâhe
 illallah, deyin.’ buyurdu. Biz bir saat müddetle bu tarzda Kelime-i 
Tevhid’i söyledik. Sonra Peygamberimiz ellerini indirdi ve şöyle 
buyurdu: ‘Allah’ım, Sana hamd olsun, beni bu kelimeyle gönderdin, onu 
bana emrettin, onunla bana cenneti vaat buyurdun… Muhakkak Sen vaadinden
 dönmezsin.’ Sonra Resûl-i Ekrem, ‘Size müjdeler olsun! Cenâb-ı Hak 
hepinizi mağfiret buyurdu.’ dedi.”[2]  
 
Bu hadiseyle Pegamberimiz, Kelime-i Tevhid’e devam eden ve 
Allah’a hakkıyla iman edip inancını yaşayan müminlere de Allah’ın 
rahmet ve mağfiretini müjdeliyordu. 
 

Hz. Şeddad, Peygamberimizin irtihâlinden sonra, hayatını Kudüs, Şam 
ve Humus’ta geçirdi. Hadis ve fıkıh sahasında pek çok talebe yetiştirdi,
 Müslümanları irşat etti. Hz. Ebû’d-Derdâ (r.a.) onun için “Her ümmetin
 bir fakihi vardır, bu ümmetin fakihi de Şeddad bin Evs’tir.” 
buyurdu.[3]  
 
Hz. Şeddad, hadis sahasında derin vukuf sahibi bir zattı. 
Hadisleri anlamak hususunda üstün bir dirayeti vardı. Sahih hadis 
kitaplarında Hz. Şeddad’ın rivayet ettiği 50 kadar hadis vardır. 
 

Hz. Şeddad, ilmiyle birlikte hilmi ve güzel huyu ile de meşhur bir 
şahsiyetti. Konuşmaları devamlı tatlı, açık ve nükteli idi. Kimseye 
kızmaz ve öfkelenmezdi. Hz. Ebû Hüreyre (r.a.) onun meziyetlerini 
anlatırken, “Şeddad bin Evs anlaşılır ve açık konuşur, öfkeleneceği bir
 şeyle karşılaştığı zaman da hemen hislerine hâkim 
olurdu.”[4]demektedir. 
 

Hz. Şeddad’ı tanıyanlar, onun ağzından hiçbir şekilde çirkin ve nahoş
 bir söz işitmemişlerdi. Ama bir seferinde nasılsa ondan beklemedikleri 
bir söz duymuşlardı. Yanındakiler, kendisinden böyle bir hareketi 
beklemediklerini söylediklerinde hemen uyanan Hz. Şeddad şöyle dedi: 
 

“Ben İslam’a girdikten sonra her söylediğim söze dikkat ederek 
konuşurdum. Yalnız bu söz nasılsa ağzımdan çıktı?! Fakat siz onu 
aklınızda tutmayın, unutun da, Resûl-i Ekrem’den işittiğim şu sözleri 
ezberleyin! 
 

“Bir gün Resûlullah (a.s.m.) bana, ‘Yâ Şeddad, insanların altın ve
 gümüş biriktirdiğini görürsen sen de şu kelimeleri biriktir: 
Allah’ım, Senden, işlerimde sebat ve sabır ihsan etmeni dilerim. 
Verdiğin nimetlere şükretmemi ve sana güzel ibadet etmeyi isterim. 
Allah’ım, bana selim bir kalp, doğru bir dil ihsan et.’ buyurdu.”[5]  
 
Şeddad bin Evs’in takdir edilen en mühim bir ciheti, zühd ve 
takvada ileri seviyede oluşu ve Allah’tan çok korkması idi. Esed bin 
Veda’nın (r.a.) anlattığına göre, Hz. Şeddad uyumak için yatağa girdiği
 zaman tava üzerindeki tane gibi olurdu. Yatakta ayağını uzatmaktan hayâ
 ederdi. Uzun uzun tefekküre dalar, daha sonra, “Allah’ım, cehennem 
ateşi benimle uykum arasına gerildi.” der, kalkar, ibadete başlar, çoğu
 kere sabaha kadar namaz kılardı.[6]  
 
Dünyanın çirkin yüzünü ve insanın heveslerine hitap eden yönlerini tahkir ederek şu hadisi okurdu: 
 

“Akıllı kimse odur ki, nefsini alçak görür, hesaba çeker ve ölümden 
sonraki hayatı için güzel ameller yapar. Âciz kimse de odur ki, nefsine
 ve onun kötü arzularına uyar, sonra da Allah’tan mağfiret temenni 
eder.”[7]  
 
Bereketli ömrünü İslam’ın ulvi hizmeti uğrunda harcayan Hz. 
Şeddad, Hicret’in 58. senesinde 75 yaşlarındayken Humus’ta vefat etti. 
 

Cenab-ı Allah, Şeddâd bin Evs Hazretleri'nden ve diğer tüm Ashâb-ı Kirâm Efendilerimiz'den razı olsun. Bizleri de şehitlik mertebesiyle müjdelesin. Bu mübarek Sahabe Efendilerimiz'in şefaatlerine nail eylesin bizleri... Amin. 


<div>
 ____________________________
 
<div id="ftn1">

[1]İsâbe, 2: 140. 
[2]Müsned, 4: 124. 
[3]Üsdü’l-Gàbe, 2: 388. 
[4]İsâbe, 2: 139. 
[5]Müsned, 1: 264. 
[6]Hilye, 1: 264. 
[7]İbni Mâce, Zühd: 131.
</div>
</div>


<div>
<div>
Yazar: Sahabeler Ansiklopedisi</div>
<div>
</div>
</div>

Şeddâd bin Evs (R.A.)

Medine “Peygamber şehri” olunca mübarekliğe büründüğü gibi, artık “Medine-i Münevvere” olarak yâd edilir oldu. Çünkü Allah’ın rahmeti ...

Devamı »

Şeddâd bin Evs (R.A.)

Yayınlar

Yorumlar

Kütüphane