Cennet'e Giden Yol: Gavs-ı Kasrevi

Windows 7 İçin Gavs Teması

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYwJCg1vdcymaQpM-qnUUJgFk2TIl7D4fEu9IDOG8PyAllipg6mAKbMGD3dT0vK3lnQAB72wj3q3TqmbzO2ff1JJhfMB0Aks_8KhhtphJ8CMYEJo8kxCFXjjxxTMhBYcKxEndMX94oquUq/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYwJCg1vdcymaQpM-qnUUJgFk2TIl7D4fEu9IDOG8PyAllipg6mAKbMGD3dT0vK3lnQAB72wj3q3TqmbzO2ff1JJhfMB0Aks_8KhhtphJ8CMYEJo8kxCFXjjxxTMhBYcKxEndMX94oquUq/s640/1.jpg" width="640" /></a></div>
 
Windows 7 için Gavs Teması Tema Yükleme Linki : <a href="http://www.mediafire.com/download/8354y4mtir7jaon/Gavs_Temas%C4%B1.rar" target="_blank">BURAYA TIKLAYINIZ</a> 
 
Tema'yı Kurmak İçin Yardımcı Program ve Yama Linki : <a href="http://www.mediafire.com/download/zjjb267jb9608ap/Yamalar.rar" target="_blank">BURAYA TIKLAYINIZ</a> 
 
Not : Altta ve üstte bulunan Dock araçlarının isimleri "Objectdock Plus v2.0" ve "Rocket Dock v1.3.5" Bu programları da yüklemek isterseniz : 1- <a href="http://www.mediafire.com/download/19ay4su3739m79q/Objectdock_Plus_2.0.rar" target="_blank">Objectdock</a> 2- <a href="http://www.mediafire.com/download/nxnv303xafocxjl/Rocket_Dock_-_v1.3.5.rar" target="_blank">Rocketdock</a> 
 
TEMADAN GÖRÜNTÜLER... 
 
 
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTCL46Bk8oXyt3rsUHTWmjn9lOR2D_SkNygnrshGRDGPXFtip3CYD6mltNyG35xtBFzHQlS0v7yi3NKxkOQCIkWA0FO0SBxWmwZExPSafHtG8Lhk4EsBc1bJYQv3sKPCZTfKIICJASnBjO/s1600/2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTCL46Bk8oXyt3rsUHTWmjn9lOR2D_SkNygnrshGRDGPXFtip3CYD6mltNyG35xtBFzHQlS0v7yi3NKxkOQCIkWA0FO0SBxWmwZExPSafHtG8Lhk4EsBc1bJYQv3sKPCZTfKIICJASnBjO/s640/2.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgGtPW5N_Y7hb6_APa_FlP8ZuHGkx29pxVv-0biwOv6R3WwF6anLd6k7pGmawnbsaz6WLocBp7ELTsUvTxlec1aEF5rXT6Yeis85V3OcI9G8ZyohRBUfaRyJdPM8wLnh58w6cNYrNNNja-/s1600/3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgGtPW5N_Y7hb6_APa_FlP8ZuHGkx29pxVv-0biwOv6R3WwF6anLd6k7pGmawnbsaz6WLocBp7ELTsUvTxlec1aEF5rXT6Yeis85V3OcI9G8ZyohRBUfaRyJdPM8wLnh58w6cNYrNNNja-/s640/3.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcpAXg1yalw61B9HU652h8A7inTh3bcJS70CbPuLf4tDesZocRQXnOcIpEizZwut80XVQQFVV1Dn4cA5TaG6t1cpx4osih2BsUlyHfCUkD1V29NG_9G2_HTB3w3l1vS6Cbl5Nm4EJfheDJ/s1600/4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcpAXg1yalw61B9HU652h8A7inTh3bcJS70CbPuLf4tDesZocRQXnOcIpEizZwut80XVQQFVV1Dn4cA5TaG6t1cpx4osih2BsUlyHfCUkD1V29NG_9G2_HTB3w3l1vS6Cbl5Nm4EJfheDJ/s640/4.jpg" width="640" /></a></div>

Windows 7 İçin Gavs Teması

Windows 7 için Gavs Teması Tema Yükleme Linki : BURAYA TIKLAYINIZ Tema'yı Kurmak İçin Yardımcı Program ve Yama Linki : BURAYA TIKLA...

Devamı »

Gâvs-ı Bilvânisî Hazretleri'nin Sünnete Verdiği Önem

Admin 0 23:56

<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKE4CGAUw7ZLCSmTix2YpV6pFiEeVtrzZNqcdmCSEpg-IqVtepLutTYP4E4OZn1ltknDNUcaykqwYHwJJUZMZUR6LEirOcq50LaBoagiYRygyZ5EqOSs12XfHkXJAwauVTs4XO_AbF_iNZ/s1600/GAVS.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="466" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKE4CGAUw7ZLCSmTix2YpV6pFiEeVtrzZNqcdmCSEpg-IqVtepLutTYP4E4OZn1ltknDNUcaykqwYHwJJUZMZUR6LEirOcq50LaBoagiYRygyZ5EqOSs12XfHkXJAwauVTs4XO_AbF_iNZ/s640/GAVS.jpg" width="640" /></a></div>
 
Gavs-ı Bilvânisî Hazretleri (K.S) bir gün çok rahatsızlanmıştı. Başı dönüyor, ayakta durmakta güçlük çekiyordu. Bu haldeyken bile akşam namazını kıldırmak üzere mihraba geçti. Şu an Adıyaman Kahta ilçesi Menzil köyünde ikamet buyuran evladı Seyyid Abdülbaki Hazretleri (K.S), ayakta daha rahat durabilsin diye Gavs Hazretlerinin (K.S) kolundan tutuyordu. Mübarek bize o şekilde namaz kıldırdı. Seyyid Abdülbaki Hazretleri de (K.S) Son rekâtta, Gavs Hazretleri (K.S) tahiyyatta iken cemaate uyup namaza durdu, kalan rekatları selâmdan sonra tamamladı. Böylece o da cemaatle namaz kılma sevabını aldı.Namazın farzı bitmişti. Sünnetini kılmak üzere Gavs Hazretleri ayağa kalktı; ancak zorlandı, başı döndü. Rükûa doğrulacak kadar durdu, yine oturdu. Bunu üç kez tekrar etti. Ayakta durmaya mecali yoktu.  
 
O esnada cemaat içinde torunu vardı; o da âlim bir zattı; dedi ki: 
 
– Kurban, dinde zorlama yoktur; hastasınız, oturduğunuz yerden namazı kılsanız! 
 
– Ben de biliyorum, ancak o kadar sevabı nasıl terkedeyim? Oturduğum yerden kılmakla, ayakta kılmak bir mi?

Gâvs-ı Bilvânisî Hazretleri'nin Sünnete Verdiği Önem

Gavs-ı Bilvânisî Hazretleri (K.S) bir gün çok rahatsızlanmıştı. Başı dönüyor, ayakta durmakta güçlük çekiyordu. Bu haldeyken bile akşam n...

Devamı »

Mürşid Nazarı

Admin 0 16:09

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxQbyl_3REC3U0-FwjH7mf_6vXU8FRkymf4JezV9mOEZbRfG_bE_yhkVAI8Ys0evGHnEPqfzpMLJc-GGnSrmy29KWHUG6JuCrshPwRdC6Sa0vGlTA1uUTFfjfW43JvaE_5Wv8nXXjzTJkF/s1600/Tasavvuf2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="568" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxQbyl_3REC3U0-FwjH7mf_6vXU8FRkymf4JezV9mOEZbRfG_bE_yhkVAI8Ys0evGHnEPqfzpMLJc-GGnSrmy29KWHUG6JuCrshPwRdC6Sa0vGlTA1uUTFfjfW43JvaE_5Wv8nXXjzTJkF/s1600/Tasavvuf2.jpg" width="640" /></a></div>
 
Mürşid Nazarı. Mübareklerin nazarı orada olduğunu zannettiği oğluna değil köpeğe geldi.Hayvan, içi yanarak ağlar gibi havlayarak uzaklaştı. 
 
Mürşid Nazarı Kardeşler, onların bakışları kalp hastalıklarına şifadır. Onlardan çıkan nur Allah’ın nurudur. Bu yüzden insanlara tesir eder. Bu nuru isteyene daha çok verilir. Bu da Allah’ın izniyle oiur. Biz Allah (Celle Celâlûhu) ile aramızı düzeltmeliyiz ki sadatların tasarrufu üzerimize gelsin. Bu ise Allah’ın yasaklarından kaçmakla olur. Bu da yüce Allah’ı büyük bilmektir. Allah dilemezse mürşid bir şey yapamaz. Sadat-ı Nakşibendiyye’nin nazarının çok büyük tesiri var insanın manevi terbiyesinde. Gavs-ı Bilvanisi (Kaddesallâhû Sırrûh) bir seferinde, mürşid nazarı ile ilgili olarak bize şöyle bir sohbet yapmıştı: Şeyh Necmeddin-i Kübra (Kaddesallâhû Sırrûh) büyük bir Nakşibendi idi. Onun bir oğlu vardı ama babasının yoluna uymayan hareketleri çoktu. Bozuk yoldaydı. Necmeddin-i Kübra Hazretlerinin hanımı da buna çok üzülüyordu. Şeyh Hazretleri'ne yalvararak, -“Herkese faydan dokunuyor. Bu oğluna da bir şey yap. Bizi rezil ediyor, sıkıntıya sokuyor. Ona yazık değil mi? Bu senin evladın değil mi? Niye acımıyorsun?” dedi. Necmeddin-i Kübra Hazretleri, -“Peki öyleyse, söyle oğluma bu gece gelsin bahçede şu ağacın dibine otursun” buyurdu. Mübareğin hanımı da oğluna yalvardı. O da annesinin hatırını kırmadı “peki” dedi. Gece olunca o ağacın dibine oturdu. Biraz oturduktan sonra usandı, kalktı ve gitti. Az sonra onun kalktığı yere bir köpek geldi oturdu. Necmeddin-i Kübra Hazretleri (Kaddesallâhû Sırrûh) gece yarısına doğru odanın penceresini açtı ve bahçedeki o ağacın dibine doğru nazar etti. Orada oğlu var zannediyordu. Mübareklerin nazarı orada olduğunu zannettiği oğluna değil köpeğe geldi. O hayvan, içi yanarak ağlar gibi havlayarak oradan uzaklaştı. O şehirdeki bütün köpekler onun peşine düştü. O nereye gitse diğerleri de onu takip etti. O durunca diğer köpekler sanki karşısında edep tutar gibi beklerdi. Bu köpek üç gün yaşadı. Üç gün boyunca o şehrin köpekleri onun peşinden hiç ayrılmadı. Köpeğin öldüğünü işitince mübarek, -“O köpeğin ölüsünü defnedin. Allah Teala’nın (Celle Celâlûhu) aşk-ı muhabbeti onun içerisini yaktı, onun için öldü” dedi. Sadatın nazarı işte böyledir kardeşler. Bu yolda ilerlemek, mürşidi sevmeye bağlıdır. Mürşid sevgisinin artması için de sık sık ziyaret, rabıta ve mürşid sohbeti yapmak gerekir. Sevgi arttığı nisbette istifade artar. İnsanın mürşide sevgisi artmıyorsa yerinde sayıyor demektir. 
 Allah Dostları'nın gönlüne girmek çok kıymetlidir. Velilerin kalbi, gönülleri Allah’ın evidir. Buraları ziyaret edenlerin ruhları, bedenleri ateşten uzak olur. Allah’ı sevmek isteyenler mürşidin gönül kabesine gelmeli/girmelidir. Yüzünü Sadatlara Çevir Bir molla vardı. Seyda Hazretleri (Kaddesallâhû Sırrûh) ile aynı medresede beraber talebelik yapmışlar. Güzel de bir Sofiydi. Bu molla fakir bir kimse idi. Bir gün Allah’tan zenginlik diledi. Allah Teâlâ (Celle Celâlûhu) da nasip etti. Fakat malı arttıkça Menzil’e gelip gidişi azaldı. Gün geldi sadatların yanına hiç uğramaz oldu. Namazlarını aksattığını da duyduk. Bakın Sofiler, şeytan sadece cahili kandırmıyor. Alimi bile yoldan çıkarabiliyor. Seyda Hazretleri (Kaddesallâhû Sırrûh); -“Şu Sofiyi alıp getirin” diye emir verdiler. Dünyaya daldı diye onu bırakmadı. O sadatları belki unuttu ama mübarekler unutmadı. Sofiler, o mollayı alıp getirdiler. Mübarekler o sırada namazı kılmış evine gidiyordu. Avluda karşılaştılar. O alim zat utancından başını kaldırıp bakamıyordu. Muhammed Raşid Hazretleri (Kaddesallâhû Sırrûh) eliyle işaret ederek ona, -“Sofi! Şöyle bir yürü. Şu gölgeni yakala” dedi. Seyda Hazretleri'nin (Kaddesallâhû Sırrûh) sırtı güneşe dönüktü. O molla da yürümeye başlayınca gölge önüne düşüyordu. Molla yürüdükçe gölgesi de onun önünde yürüyordu. Seyda Hazretleri (Kaddesallâhû Sırrûh), -“Ne o Sofi. Gölgeni yakalayamıyor musun?” deyince, molla, -“Kurban nasıl yakalayayım. Ben yürüdükçe o da yürüyor, ilerliyor” dedi. Seyda Hazretleri, -“O zaman bize doğru gel” deyince Sofi, Seyda Hazretleri'ne (Kaddesallâhû Sırrûh) doğru yürümeye başladı. Muhammed Raşid Hazretleri (Kaddesallâhû Sırrûh), -“Şimdi gölgene bak” deyince, molla, -“Kurban gölgem beni takip ediyor” dedi. Seyda Hazretleri (Kaddesallâhû Sırrûh), -“Sofi! Gölge dünyadır. Ne kadar yakalamak istesen de yakalayamazsın. Hatta onlarca yıl peşinden gitsen bile. Ama yüzünü sadatlara çevirirsen dünya dahi aynı gölge gibi sahibini takip eder. Sen sadatlara doğru yürü” buyurdu. Dr.Ahmet Çağıl Mürşid Nazarı

Mürşid Nazarı

Mürşid Nazarı. Mübareklerin nazarı orada olduğunu zannettiği oğluna değil köpeğe geldi.Hayvan, içi yanarak ağlar gibi havlayarak uzaklaşt...

Devamı »

Abdûlhakîm Hüseynî (R.Âleyh)

Admin 0 02:06

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglzHixyYmTmc-jUHjk84gSCnBB0P80vWTBbpQ2iIMILJOWLSJb8j74vJrOZhu4C_90815iGgnsAsxwBzyzbgW5iR4kOHuEYHyAMf4xcG29ePw85G88D5xFRmEBpR74NtQbK11dHwBRKpF-/s1600/Evliyalar62.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglzHixyYmTmc-jUHjk84gSCnBB0P80vWTBbpQ2iIMILJOWLSJb8j74vJrOZhu4C_90815iGgnsAsxwBzyzbgW5iR4kOHuEYHyAMf4xcG29ePw85G88D5xFRmEBpR74NtQbK11dHwBRKpF-/s1600/Evliyalar62.png" width="640" /></a></div>
 
Evliyâ'nın büyüklerinden. Son devirde Sûriye'de yetişen büyük evliyâdan olan Şeyh Ahmed El-Haznevî'nin halîfelerinden. İsmi, Abdülhakîm'dir. Seyyiddir. 
Hazret-i Hüseyin'in soyundan geldiği için Hüseynî nisbesiyle meşhûr 
olmuştur. Gavs-ı Bilvânîsi ve Gavs-ı Kasrevî lâkablarıyla da bilinir. 1902 (H.1320) senesinde
 Siirt'in Baykan ilçesine bağlı Kermat köyünde doğdu. 1972 (H.1392) 
senesinde Ankara'da vefât etti. Adıyaman'ın Kahta ilçesine bağlı Menzil 
köyünde defn edildi. 
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8x5s2rYoZcJ-l63hua4wJ1-wsH_3K3JlfAnIDmgTp5_BRd5x6SCkjujK91wLmb0LN5HPdi78Xn3bNWBimA5EVrPwln8M3akhl1ZP6l4tv7EuNk42bOBX0Yk-7j0_HvF-HPFjAeA8GiuBZ/s1600/RenkliGul6.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8x5s2rYoZcJ-l63hua4wJ1-wsH_3K3JlfAnIDmgTp5_BRd5x6SCkjujK91wLmb0LN5HPdi78Xn3bNWBimA5EVrPwln8M3akhl1ZP6l4tv7EuNk42bOBX0Yk-7j0_HvF-HPFjAeA8GiuBZ/s1600/RenkliGul6.png" width="162" /></a></div>
 
Doğumundan kısa bir müddet sonra babasının imâmlık yapmak ve medresede 
talebe okutmak için dâvet edildiği komşu Siyânis köyüne taşındılar. 
Babası vazîfesinin altıncı ayında vefât edince onu dedesi yanına aldı. 
Dedesi onu okutmak için âlim ve tasavvuf ehli Muhammed Ziyâüddîn Nurşînî
 hazretlerinin ders halkasına ve sohbetlerine gönderdi. Bu sırada sekiz 
yaşında bulunan Abdülhakîm Hüseynî 14 yaşına kadar bu zâttan ilim 
öğrendi ve feyz aldı. Hocası Nurşîn'e taşınınca tahsiline başka 
medreselerde devâm etti. Aynı zamanda hocası ile mânevî bağını devâm 
ettirdi. Daha ilmini tamamlayıp icâzet almadan medrese ve tekkeler 
kapatılınca Siyânis'e döndü. Komşu Tarunî köyüne imâmlık yapıp, talebe 
okutmak üzere dâvet edildi. Burada pekçok talebe yetiştirdi. Bu sırada 
hocası Muhammed Ziyâüddîn Nurşînî vefât etti. Abdülhakîm Efendi hem 
ilmini tamamlamak, hem de tasavvufta ilerlemek için Muhammed Ziyâüddîn 
Nurşînî'nin talebelerinden Şeyh Selim'e talebe olmak istedi. Ancak 
rüyâsında hocası ona çok sevdiği halîfesi Şeyh Ahmed Haznevî'ye 
bağlanmasını bildirdi. Rüyâsında Muhammed Ziyâüddîn Nurşînî, Şeyh Ahmed 
Haznevî'ye hitâben; "Şeyh Ahmed! Bu Seyyid Abdülhakîm'in babasının bizde
 emeği çoktur. Onun için sen ona gözün gibi bakacaksın!" diye emânet 
etti. Bu işâret üzerine Abdülhakîm Hüseynî, Muhammed Ziyâüddîn 
Nurşînî'nin talebelerinden Suriye'nin Hazne köyünde bulunan Şeyh Ahmed 
Haznevî'ye giderek talebe oldu. Hazne'ye Ahmed Haznevî'nin 
talebelerinden Seyyid Ahmed'le birlikte gitti. Şeyh Ahmed Haznevî 
misâfirlere iltifatta bulunup talebeliğine ve sohbetine kabûl etti. 
 
Şeyh Ahmed Haznevî daha ilk günden îtibâren "Molla Abdülhakîm" diye 
hitâb ederek, onun ilim ve irfânını takdir ettiğini gösterdi. 
 
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8F502lTTbqtYVTQTfquvjzhddid8WOQUsi1Yc8eu8tCBDmgbKkuSimgLvLaPM99VdJDNOr3VftF10RGDyWq8ZQIYohNNxl5S5xog1uN4LwKyWGOMXUGCm2MO5QbmN0DEM82Knc1-s4c5-/s1600/AbdulhakimElHuseyniHazretleri1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8F502lTTbqtYVTQTfquvjzhddid8WOQUsi1Yc8eu8tCBDmgbKkuSimgLvLaPM99VdJDNOr3VftF10RGDyWq8ZQIYohNNxl5S5xog1uN4LwKyWGOMXUGCm2MO5QbmN0DEM82Knc1-s4c5-/s1600/AbdulhakimElHuseyniHazretleri1.jpg" width="216" /></a></div>
Abdülhakîm Hüseynî, Ahmed Haznevî'nin sohbetlerinde bulundu. Daha sonra 
tekrar memleketine döndü. Fakat 14 sene müddetle gidip gelerek ilmini ve
 tasavvuftaki derecesini arttırdı. Hocasından 34 yaşındayken medresede 
talebelere ilim öğretmek üzere, 36 yaşındayken de insanlara İslâmiyetin 
emir ve yasaklarını anlatmak sûretiyle kurtuluşa kavuşmalarına vesîle 
olmak için icâzet aldı. Memleketine dönerek köyünde ve çevresindeki 
diğer kasabalarda İslâm dîninin emir ve yasaklarını anlatmaya başladı. 
Bütün ilim ve irfânını talebe yetiştirmeye ve müslümanların Allahü 
teâlânın rızâsını kazanmalarına vesîle olmaya hasretti. İlk üç senede 
fazla netîce alamadı. Ancak hocası Ahmed Haznevî'nin vefâtından sonra 
onun sohbetlerine büyük bir rağbet oldu. Akın akın gelen insanlar onun 
ilim ve feyzinden istifâde etmeye çalıştılar. Ona olan bu büyük rağbet 
civar kasabalardaki bâzı şeyhlerin gıptasına, bâzılarının da 
kıskanmalarına sebeb oldu. Çünkü onlara bağlı olan bâzı kimseler de 
gelip Abdülhakîm Efendinin sohbetine katılıyorlardı. Bu şeyhlerden biri 
ona gönderdiği mektupta; "İnsan düşünür ve kabûl eder ki yanyana koyun 
otlatan iki çobandan birinin birkaç koyunu diğerinin sürüsüne kaçıp 
karışırsa onları iâde etmek lâzımdır. O hâlde sen de bizim sürüden 
ayrılanları iâde etmelisin." diyordu. Bu mektubu okuyan Abdülhakîm 
Hüseynî tebessüm ederek; "Biz cedd-i pâkimizin (Peygamber efendimizin) 
ümmetine hizmeti gâye edinmişiz ve bunun için çabalıyoruz. Baş olmak ve 
çok tarafdâr toplamak gayretinde değiliz. Ceddimiz bize ilim mîrâs 
bırakmıştır. Bu ilme kim sâhipse vâris odur. Biz inşâallah mîrâs gerçek 
vârislerinin eline geçer diye duâ ediyoruz." buyurdu. Hep aynı yerde 
kalmayıp, ikâmetgâhını devamlı değiştirdi. Tarunî ve Bilvanis 
köylerinden sonra Bitlis'in Narlıdere nâhiyesine, oradan da Siirt'in 
Kozluk kazasına bağlı Gadiri köyüne yerleşti. 
 
Abdülhakîm Hüseynî gittiği yerlerde hem talebe okutup ilim öğretti hem 
de sohbetleriyle insanlara dünyâda ve âhirette mutlu olmanın yollarını 
gösterdi. Talebelerinden birisinin; "Canım Gavs'a kurbân olsun! Bize 
öyle bir nasîhatte bulununuz ki dünyâ ve âhirette bizim kurtuluşumuza 
vesîle olsun." dedi. Abdülhakîm Hüseynî Efendi; "Kurtuluş için hürriyet 
ve iffete dikkat edin." buyurdu. Talebesi; "Efendim hürriyet ve iffet 
nedir?" deyince; "Hürriyet Allahü teâlâdan başka hiç bir sebebe 
bağlanmamaktır. Umum işlerde sebeplere değil, sebepleri yaratana 
dayanmak kulun ilk kurtuluş kapısıdır. İffet ise, kendi nefsi ve 
başkasının hesâbına değil, söz, hareket, amel, niyet ve özde yalnız 
Allah hesabına göre olmaktır." buyurdu. Talebesi; "İhlâsdan çok bahs 
edilir. İhlâs nedir?" diye sorunca da; "İhlâs; illet ve gâye olmaksızın 
yalnız Allah için günâhı terk ve emirleri yapmaktır. Yâni vargücünü 
Allahü teâlânın emrine sarf etmektir. Bu hâlde sebat etmenin zâhirine 
takvâ, özüne ihlâs ismi verilmiştir. Meselâ kimin düşüncesi mîdesi 
olursa, kıymeti ondan çıkan kadardır. Binâenaleyh himmetini şöhrete, 
şehvete harcayanın hâli mâlûm olur." dedi. 
 
Bir müddet Siirt'in Kozluk kazâsına bağlı Gadiri köyünde kaldıktan sonra
 Şehri'ye gelen Abdülhakîm Hüseynî insanlara tatlı sohbetlerde ve 
nasîhatta bulundu. Dinleyenlerden birinin; "Açık ve gizli darbelere 
nasıl dikkat ederiz, onlardan nasıl kurtuluruz?" sorusuna şöyle cevap 
verdi: 
 
Darbelerden kurtulmak için açık ve gizli edeplere uymak, Allahü teâlânın
 emirlerini yerine getirmek, hasbel beşer, insanlık îcâbı bir günâh 
işlenirse, tövbeyi geciktirmemek, Selef-i sâlihînin yâni Eshâb-ı kirâm, 
Tâbiîn, Tebe-i Tâbiîn ve diğer İslâm âlimlerinin eserlerini okumak, 
öğrendiğimiz İslâmî bilgileri bilfiil tatbik etmekle ve İslâmiyeti 
bilenlerin sohbet ve nasîhatlerini dinlemekle kurtuluruz. Bunlar zâhirî 
edeptir. Bâtınî, gizli edepleri gözetmek ise bu zamanda çok zordur. 
Kalbi mâsivâdan yâni Allahü teâlâdan başkasını düşünmekten temizlemekle 
mümkün olur. Nitekim Hâfız-ı Şîrâzî hazretleri; "Seni dostundan geri 
bırakan ne ise kalpten onu terk et." buyurdu. 
 
Bir sohbeti esnâsında da dinleyenlerden birisi; "Bir kimse Kur'ân-ı 
kerîmi, hadîs-i şerîfleri, fıkıh ilmini biliyor, Selef-i sâlihînin, ilk 
devir İslâm âlimlerinin kitaplarını okursa, mânevî bir yol göstericiye 
ne gerek vardır?" diye sordu. Cevâbında buyurdu ki: 
 
"Dediğin doğrudur fakat bir eczâcı türlü türlü otları ve çiçekleri 
bilir. Hangisinden ne gibi şerbet çıkarılacağını, hangi hastalığa 
faydalı olacağını da bilir. Hattâ çoğu zaman doktorlara da onu gösterir,
 onun tahlil ve araştırmasına göre teşhis ettikleri hastalığa onun 
ilaçlarını tavsiye ederler. Fakat eczâcı bir hastanın hastalığını teşhis
 etmekten âcizdir. Doktorun reçetesi olmadan bir hastaya ilaç verse, 
hele ilacın üzerinde reçetesiz satılmaz diye bir kayıt olursa, eczâcı o 
ilacı parasız olarak verdikten sonra hasta o ilaçla ölürse, eczâcı 
cezâlandırılır. Elbette böyle satış yapan cezâyı hak eder. Bununla 
berâber hastalıkları tedâvî ve teşhis eden doktor da kendi filmini 
çekmekten âcizdir. Belki filmini çekebilir ama iki omuzu arasında bir 
çıban varsa onu tedâvî etmekten âcizdir. Âlimleri de buna kıyas ediniz. 
Halbuki insan âhiret yolunda evvelâ avâmdır yâni halktandır. Nasıl 
kendini tedâvî edebilir. Kalb hastalıklarının tedâvîsi maddî tedâvîden 
daha zordur. Acaba nazarî olarak tıb ilmini tahsil edene, senin oğlun 
dâhi olsa beyin ve kalb ameliyâtında sen kendini teslim edebilir misin? 
Fakat tecrübe görmüş ve birçok başarıları görülmüş bir doktora kendini 
tereddütsüz teslim edebilirsin değil mi? Bu kadar vâizler, 
nasîhatlarıyla az kimseleri yola getirirler fakat mânevî rehber olan 
hocalar öyle değildir. Peçok günahkâr ve fâsık onların sohbetleri 
sebebiyle günahlarından vaz geçmişlerdir. Bu hâl apaçık meydandadır. 
Diyebiliriz ki zamânımızda yol göstericiler az olduğu için gençlerimizin
 isyânı fazla olmuştur. Bugün vâz ve nasîhat eden kimseler çoktur ama 
hakîkî saâdet yolunu gösteren rehberler azdır." 
 
Abdülhakîm Hüseynî bir sohbeti sırasında tövbe ile ilgili olarak şöyle buyurdu: 
 
Tövbe geçmiş günahları pişmanlıkla terk etmek ve gelecekte yapmamaya 
azmetmektir. İşte bu hâl insana on güzel ahlâk ve hasleti kazandırır. Bu
 hasletlere tövbenin şartları denir. Birincisi; ikinci bir seferde günah
 işlememektir ki farzdır. İkincisi; tutulduğu günahları terk etmek ve 
işlediği için üzülmektir. Üçüncüsü; Allahü teâlâya yönelip kazâsı 
gereken ibâdetleri kazâ etmek, keffâreti gerekenin keffâretini vermek, 
kul hakkına âit iâdesi gerekeni yerine vermektir. Abdurrahmân Tâgî 
hazretleri; "Utancından dolayı gasb ettiği ve çaldığı malı sâhibine iâde
 etmeyen veya helâllaşmayanın zulüm ile ilgili tövbesi sahîh değildir." 
buyurdu. Dördüncüsü; yaptığından pişmanlık duymak ve hattâ ağlayarak 
suçunu idrâk etmektir. Beşincisi; istikâmeti düzeltmek için bütün 
tedbirleri almak, bilfiil istikâmet yoluna girmek, ölünceye kadar 
istikâmetten ayrılmamayı azimle kasd eylemektir. Altıncısı; günahlarının
 âkibetinden korkmaktır. Yedincisi; günahlardan vaz geçtiği için 
affedilmek ve cenâb-ı Hakk'ın mağfiretini ümid etmektir. Sekizincisi; 
dergâh-ı ilâhiyede günahlarını îtirâf edip affını taleb etmektir. 
Dokuzuncusu; günahları Allahü teâlânın takdîri ve adâleti ile olmuş 
bilmek ve Allahü teâlânın tövbeyi nasîb ettiğine inanmaktır. Onuncusu; 
sâlih amellere devâm etmektir. 
 
Tövbeyi geciktirmemelidir. Tövbenin zamânı, ruh gargarayı geçmeyinceye 
kadardır. Gargarayı geçince kâfirin îmânı kabul olmadığı gibi müminin 
tövbesi de makbûl değildir. "Muhakkak Allahü teâlâ kulun tövbesini cân gargaraya gelmeden önce kabûl eder." hadîs-i şerîftir. Nihâyet can boğazına çıkınca ne kâfirin îmânı, ne de müminin tövbesi kabûl değildir." 
 
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixYHy-Y4QmH60n4P5UvbY-YZiKdTpP_AI1xwUSiSNFyngJsAoD1tsNOaJ9XX0y1mH6Ab6Fjr44gqPz-mP7YBs-4MwKg_xm_6-AXoZrMPRkpbRZsjhr_Z6OuvvEtrgJe0_zdKalsNaSK7nL/s1600/AbdulhakimElHuseyniHazretleri2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixYHy-Y4QmH60n4P5UvbY-YZiKdTpP_AI1xwUSiSNFyngJsAoD1tsNOaJ9XX0y1mH6Ab6Fjr44gqPz-mP7YBs-4MwKg_xm_6-AXoZrMPRkpbRZsjhr_Z6OuvvEtrgJe0_zdKalsNaSK7nL/s1600/AbdulhakimElHuseyniHazretleri2.jpg" width="223" /></a></div>
Abdülhakîm Hüseynî Menzil'de bulunduğu sırada hastalanmadan önce şimdiki
 türbesinin yerini etrafına taşlar dizerek işâretledi. Vefât ettiği 
zaman buraya defn edilmesini vasiyet etti. Ömrü boyunca insanların 
îmânlarını kurtarabilmeleri için gayret etti. Bir sohbetinde; "Evliyâ 
yetiştirme mektepleri olan tarîkatler, artık îmân kurtarma mektepleri 
hâline geldi. Eskiden insanlar yıllarca gezer, kendilerine şeyh 
ararlardı. Şimdi ise şeyhler kapı kapı dolaşıp müslümanları îmânlarının 
kurtulması için çağırıyor ve topluyorlar. Şâh-ı Hazne (Ahmed Haznevî) 
Ümmet-i Muhammed'in îmânını kurtarmaya çalıştı. Yoksa bu zamanda tarîkat
 meselesi diye bir şey olmuyor. Şimdi bir oyalamadır yapıyoruz. Maksad 
îmân kurtarmaktır. Tam hidâyet Mehdî aleyhirrahme zamanında olacaktır." 
buyurdu. 
 
Ömrünün son zamanlarında sohbetine gelen insanlara buyurdu ki: 
 
İnsanın kalbi dâimâ Allahû Teâlâ'ya bağlı olmalı, Allah insanın aklından,
 fikrinden hiç çıkmamalı. İnsanın kalbi hem mahzûn olmalı, hem de 
Rabbine yalvarış içinde bulunmalı. Kişi ne kadar mahzûn, ne kadar 
nefsinden ve benliğinden uzaklaşmışsa Allahû Teâlâ'nın yanında o kadar 
makbûl ve yüksektir. Zâlim olan, zulm eden, zevk ve safâ peşinde koşan 
kişinin, elbette Allahû Teâlâ'dan haberi olmaz. 
 
İnsan fakîr olmalıdır. Rabbü'l-âlemîn hep fakirlerledir. Fakirleri 
sever. Fakirlikten maksat nefs ve benlikten uzak olmaktır. Dünyâ 
malından dolayı fakirlik değildir. İnsanın nefs ve benliğini yenmesi 
lâzımdır. Nefsini gören, kendinde büyüklük hisseden kimseyi Allahü teâlâ
 sevmez. Şeytanın küfre gitmesinin sebebi nefsini, kendini büyük görmesi
 değil miydi?.. İnsanın ayağı nefsin göğsünde bulunmalıdır ki, 
başkaldırmaya gücü yetmesin. Nefsin düşmanlığı çok büyüktür. Firavun, 
Şeddat, Kârûn gibilerin felâketlerine nefisleri sebeb oldu. Çünkü 
büyüklük taslayan nefisleri, büyük iddialara kalkıştılar. Kendileri boş 
bir dâvâ güttüklerini, ilâh olmadıklarını ve Allahü teâlâdan uzak 
olduklarını bildikleri hâlde nefislerinin Allahlık dâvâsına boyun 
eğdiler. Çünkü nefisleri o kadar büyümüş ve kendilerine hâkim olmuştu. 
 
İnsanın iyi amellerini ve ibâdetlerini görmemesi, hep günâhlarını 
görmesi lâzımdır. İnsan bir şey olmadığını bilmelidir. Hayrını, amelini,
 ibâdetini değil, hep günahlarını göz önünde tutmalıdır. Çünkü insan 
amel ve ibâdetini görünce nefsi kabarır. İnsanı felâkete götüren 
nefsidir. Firavun, Şeddad ve Kârûn gibi ilâhlık dâvâsında bulunan ve 
helâke gidenler hep nefisleri yüzünden bu felâketlere uğradılar. 
Nefisleri büyüdü, büyüdü, sonunda ilâhlık dâvâsına kalkıştılar. Çünkü 
nefis kendinden üstün hiç bir varlığın bulunmasını istemez. İşte onlar 
da haddini aşmış, azgınlaşmış nefislerinin ilâhlık iddiâsına 
uymuşlardır. Onlar kendilerinin ilâh olmadığını bilmiyorlar mıydı? 
Biliyorlardı fakat büyüyen ve büyük iddiâlara kalkışan nefislerine 
kendileri de uydular. 
 
İnsan hep iyilerle bulunmalı, iyilerle arkadaşlık yapmalıdır. İyilerle 
bulunmanın menfaati ebediyete kadar devâm eder. İşte Eshâb-ı Kehf'in 
köpeği, köpek olması münâsebetiyle haram ve necisdir. Islâkken dokunduğu
 yerin temizlenmesi için yedi defâ yıkamak gerekir (Şâfiî mezhebine 
göre). Fakat iyilerle kaldığı için, Allahü teâlâ onu berâber kaldığı 
iyilerin hürmetine cennetlik yaptı. Haram ve necis olduğu hâlde 
cennetlik oldu ve Cennet'te iyilerle berâber bulunacaktır. Halbuki Nûh 
aleyhisselâmın oğlu Ülü'l-azm bir peygamberin oğlu olduğu hâlde, 
kâfirlerle arkadaşlık yapıp onlarla berâber bulunduğu için îmânını 
kaybetti. Allahü teâlâ onu kâfirler topluluğundan yazdı. Peygamber oğlu 
olduğu hâlde kâfirlerle arkadaşlık yapmasından dolayı son nefeste küfür 
üzerine îmânsız gitti. Öte yandan necis olan bir köpek ise cennetlik 
oldu. Çünkü iyilerle berâberdi, onlardan ayrılmadı. Peygamber Efendimiz (Sallâllahû Aleyhi ve Sellem) buyurdu ki: "İnsan her kimi seviyorsa kıyâmette de onunla berâber haşrolacak, kiminle arkadaşsa haşirde de onunla arkadaş olacaktır." 
 
Ömrünün sonunda bir yıl kadar kaldığı Adıyaman'ın Kahta ilçesine bağlı 
Menzil köyünde hastalanan Abdülhakîm Hüseynî Efendi tedâvî için 
Diyarbakır'a götürüldü. Oradan da Ankara'ya nakledildi. Burada iken bâzı
 siyâset adamları ve parlamenterler kendisini ziyâret ederek duâsını 
istediler. Onlara hitâben; "Hâlis niyetle dîn-i mübîne, İslâm dînine her
 kim hizmet etmek isterse Allahü teâlâ onu muvaffak kılsın..." diye duâ 
etti. 
 
Ankara'da yapılan ameliyattan sonra durumu düzelmedi. 25 Mayıs 1972 
(H.1392) târihinde Ankara'da vefât etti. Cenâzesi Menzil köyüne 
götürülerek talebeleri tarafından, daha önce işâretlemiş olduğu yerde 
defnedildi. Kabri sevenleri tarafından ziyâret edilmektedir. 
 
İŞİN ESÂSI 
 
Talebelerinin bir sorusu üzerine buyurdu ki; 
 
Fıkıh ilmini öğrenin, onunla amel edin. İslâm dîni edeplerden ibârettir. Edeplere uymak lâzımdır. 
 
Alışkanlık çok çirkindir. İbâdet de alışkanlıkla yapılmamalı. Çünkü 
alışkanlık hâlini alırsa ibâdet âdet olur. İbâdeti âdetten edeblerle 
ayırmak gerekir. Herbir işe kapısından girmek gerekir, temelden başlamak
 lâzımdır. Kul elinden gelen tedbiri almakla Allahü teâlânın takdirine 
teslim olmalıdır. Zamânın hepsi üç saatten ibârettir. Bir gün aleyhte, 
bir gün lehte olur. Lehte olduğu zaman şımarıklık, kibirlilik ve 
zulümden sakınmalı, aleyhte olduğu zaman sabır, tahammül, azamî tedbire 
sarılmalıdır. Ne aleyhte ne lehte olduğu zaman da vakti değerlendirmek 
gerekir. 
 
İşin esâsı Ehl-i sünnet vel-cemâat îtikâdını öğrenip îmânı düzeltmek ve 
Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdikleriyle amel etmektir. Îmânı Ehl-i 
sünnet îtikâdına göre düzeltmeden tasavvuf yolunda ilerlemek mümkün 
değildir. 
 
1) Mâneviyât Dünyâsında İz Bırakanlar; s.121,132 
2) Edeple Varış Lütufla Dönüş; s.3 
3) Sohbetler 
 
Cenâb-ı Allah, Seyyid Abdûlhakîm El-Hüseynî Gavs-ı Kasrevî Hazretleri'nden razı olsun ve makâmını yüceltsin, alî eylesin. Bizleri de şehitlik ve şehidelik makâmıyla müjdelesin. Bu mübarek Allah Dostları'nın himmet, bereket ve şefaatlerine nâil eylesin bizleri... Amin.