Cennet'e Giden Yol

Şeyh Seyyid Fevzeddin El-Hüseynî Hazretleri'nin (k.s) Hayatı

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKlHVBTe7e_GyVYqKxiIy6Q95WfSWsP3vAnfVO_-3AXdHPks9nUczVhbOscunP5YGxPEvzxp_C585tMWzyj17nvVNOm3-V6jMDpdfufJoiM000FLnJ80yPrBAUwyRrZucmEKyR3Y35QMRJ/s1600/10348598_10152689206784381_8459647326685933671_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKlHVBTe7e_GyVYqKxiIy6Q95WfSWsP3vAnfVO_-3AXdHPks9nUczVhbOscunP5YGxPEvzxp_C585tMWzyj17nvVNOm3-V6jMDpdfufJoiM000FLnJ80yPrBAUwyRrZucmEKyR3Y35QMRJ/s640/10348598_10152689206784381_8459647326685933671_n.jpg" width="640" /></a></div>
 
Allah'ın (cc) alemlere rahmet olarak gönderdigi Rasulü ve Habibi 
Muhammed Mustafa Efendimiz'in (s.a.v), hem neseben (seyyid) hem de manen
 evladı (Mürşid-i Kamil), 
 
Gasv-ı Azam, Gavs-ı Kasrevi, Gavs-ı Bilvanis isimleriyle maruf olan Seyyid Abdülhakim El-Hüseyni Hz.''nin torunu, 
 
Türkiye ve dünyada Menzil Şeyhi olarak taninmis Seyyid Muhammed Raşid Hz.'nin oğlu, 
 
Hüseyniye kolunun fer'i Şah-ı Urfa Şeyh Seyyid Molla Abdulbaki Hazretleri'nin Halifesi, 
 
"Allah dilediğini kendisi için seçer" sırrı ile, Allah'n (c.c) insanlara hizmet ettirmek için seçtiklerinden, "Alimler benim varislerimdir" (Hadis-i Şerif) Müjdesi ile, Zahir ve batın ilimlerinde yetişmiş Varis-i Nebi'lerdendir. 
 
Şah-ı
 Bilvanisi Şeyh Sultan Seyyid Fevzeddin El-Hüseyni (k.s) Hazretleri 
Seyyid Muhammed Raşid Hz.'nin büyük oğludur. 1957 Siirt doğumludur. 
 
1971
 senesinde ailece göç ederek Adıyaman'ın Kahta ilçesinin Menzil köyüne 
yerleşirler. Seyyid Fevzeddin Erol (k.s.), Muhammed Raşid Hz.'nin 
tavsiyesi ile 1983- 2003 arasında Ankara'da ikamet etmiştir. 2001 ile 
2002 yılları arasında, Eskişehir Sivrihasar'ın Bilvanis köyüne (yeni 
ismi BUHARA) yerleşmişlerdir. 
 
İlim tahsilini 
dedesi Abdülhakim El-Hüseyni Hz.’nin ve babası Muhammed Raşid Hz.'nin ve
 bazı doğu alimlerinin yanında yapmıştır. İlim icazetini, Şeyh Seyda 
Molla Yahya El-Abbasi Hz.'den(k.s) almıştır . Mürşidleri ise dedesi 
Abdülhakim El-Hüseyni Hz., babası Muhammed Raşid Hz. amcası Seyyid 
Abdulbaki Hz. ve son olarak da Muhammed Raşid Hz.'nin dayısı olan Şah-ı 
Urfa Şeyh Seyyid Molla Abdulbaki Hazretleri'dir. 
 
Babası 
Muhammed Raşid Hz., işaretiyle Şah-ı Urfa Şeyh Seyyid Molla Abdulbaki 
Hz.'lerine intisab etmistir, daha evvel Menzil'de hizmet etmekteydi. 
2003 yılında Şah-ı Urfa Şeyh Seyyid Molla Abdulbaki Hazretleri'nden 
icazetini almıştır. 
 
Dedesi Gavs-ı Kasrevi Seyyid 
Abdülhakim El-Hüseyni Hz. onun hakkinda daha küçükken etrafindakilere 
söyle buyurmus "Fevzeddin'e dikkat edin, ilerde büyüklerden olacaktır".
 Seyyid Fevzeddin Hz.'nin 9 tane çocugu olmustur fakat Lütfiye adinda 
bir kızı ve M.Enes adındaki oğulları da küçük yaşta rahmetli oldular. 
Diğer çocukları ise Zemzem, Hayrullah, Bedrullah, Zümrete, Nurulayn, 
Sefanur ve en küçükleri M.Emin'dir. Allah (Celle Celâlûhû) hepsine uzun ve hayırlı
 ömürler nasip eylesin, bizleri de iki cihânda mübâreklerin himmet ve bereketlerinden, şefâatlerinden ayırmasın. Âmin.

Şeyh Seyyid Fevzeddin El-Hüseynî Hazretleri'nin (k.s) Hayatı

Allah'ın (cc) alemlere rahmet olarak gönderdigi Rasulü ve Habibi Muhammed Mustafa Efendimiz'in (s.a.v), hem neseben (seyyid) he...

Devamı »

Şah-ı Urfa Şeyh Seyyid Molla Abdulbaki Hazretleri'nin (k.s) Hayatı

Admin 0 21:14

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1t_odPX_Npxepogm0IFcbYV39Q6ycKhQSaNAMR_l2Lw4kKK-DbYcapTrgiNLWTpOCte6PIqTmTm-bokbwpAMndeuuG4UrbKCVag16mguGDLRdBcu41UTCprCin2oa3VjiGWZwyx_GKvMG/s1600/164523_158798147505863_603262_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="550" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1t_odPX_Npxepogm0IFcbYV39Q6ycKhQSaNAMR_l2Lw4kKK-DbYcapTrgiNLWTpOCte6PIqTmTm-bokbwpAMndeuuG4UrbKCVag16mguGDLRdBcu41UTCprCin2oa3VjiGWZwyx_GKvMG/s640/164523_158798147505863_603262_n.jpg" width="640" /></a></div>
 
Şah-ı Urfa Şeyh Seyyid Molla Abdülbaki Hazretleri'nin 90'lı yıllarda Feyz Dergisine verdiği röportaj 
 
Molla Seyyid Abdulbaki Hz. Kimdir ? 
 
Seyyid
 Muhammed Raşid Hz.'lerinin dayısı Seyyid Abdülbaki Hz. dir. Kendisi; 
Molla Seyyid Abdülbaki Hz.leri olarak tanınmaktadır. Aynı zamanda 
Muhammed Raşid Hz.'nin dayısı olmasının yanısıra halifesidir de. 
İlginçtir Muhammed Raşid Hz.'lerine ilk hocalığı da yapan kendisidir. 
Molla Seyyid Abdulbaki Hz.'leri, Muhammed Raşid Hz. daha üç 
yaşındayken, Siirt’in Kurtalan kazasına hoca olarak gelerek Muhammed 
Raşid Hz.'ne ilk medrese tahsilini vermeye başlamıştır. Evet ilk hoca 
dayısı ve ilk talebe Muhammed Raşid Hz.... 
 
Bu güzel ikili 
 ilerisinin de habercisi olarak birbirlerinden istifade ile Muhammed 
Raşid Hz.'ni irşad makamına ulaştırmış, dayısını da ona halife 
kılmıştır. 
 
Molla Seyyid Abdülbaki Hz'leri de öğreniminin 
büyük bölümünü Abdülhakim El-Hüseyni Hz.'nin yanında görmüştür. Sekiz 
yıl gibi bir süre de Abdülhakim El-Hüseyni Hz.’nin yanında okuduktan 
sonra, Molla Muhyiddin’in derslerine üç yıl devam etmiş, ordan da 
Dilbey’de okumaya koyulmuştur. Dilbey Köyü aynı zamanda Muhammed Raşid 
Hazretleri ile göz göze gelmek bakımından önemli kavşak... Çünkü o 
mekan Muhammed Raşid Hz.'ne ders vermenin lezzeti yanısıra, yeni 
gelenlere de Muhammed Raşid Hz. ile birlikte ders okutmanın beldesi 
idi. 
 
Günlerinin çoğu Muhammed Raşid Hz. ile geçer, beraber
 yer, içer, oturur ve muhabbet ederlerdi. Hem dayı, hem de hocası 
olmanın bahtiyarlığını yaşayan Molla Seyyid Abdülbaki Hazretleri hane-i
 saadetle içli dışlı idi. Böylece Muhammed Raşid Hz.'nin hayatını 
yakinen görme fırsatını elde ettiği gibi, irşad yıllarında ilk önce 
Molla Seyyid Yusuf halifelik aldıktan sonra, Seyyid Abdülbaki 
Hazretleri ve kendisi halifelik almıştır. Bu halife kervanına daha 
sonra da Molla Muhammed ve Molla Ahmed katılır. 
 
Muhammed 
Raşid Hz.'nin vefatının ardından Dergimizde yayımlanan dayısı Şah-ı 
Urfa Molla Abdulbaki Hz. (k.s) ile yapılan röportajımızı hep birlikte 
sizlerle paylaşıyoruz. 
 
FEYZ : Muhammed Raşid Hz. ile ilk defa ne zaman tanıştınız? 
 
MOLLA ABDULBAKİ HZ. :
 İlk defa Siyanüs köyünden biliyoruz. Orası S. Muhammed Diyauddin 
Hz.'nin köyüdür. Rusya savaşında Nurşin'den Siyanüs köyüne hicret 
etmiştir. Orası Veysel Karani Hz.'nin türbesine yakın bir köydür. Dokuz
 tane gümüş parayı ihtiyaçlarını karşılaması için Abdulhamid Hz., 
Abdülhakim El-Hüseyni Hz.'nin dedesine vermiş. İki sene sonra Abdülhakim
 El-Hüseyni Hz. Taruni'de 11 sene ikamet etmişti. Muhammed Raşid Hz. o 
zaman 3 yaşındaydı. Muhammed Raşid Hz. 3-7-10 yaşında çok ahlaklı, iyi 
davranır, arkadaşlarıyla çok iyi geçinir, kimseye hakaret etmez, çok 
halimdir. Kimseyi de taciz etmezdi. 11 sene sonra Tarun'dan Abdülhakim 
El-Hüseyni Hz. Bilvanis köyüne gitti. Bilvanis'te o zaman Abdülhakim 
El-Hüseyni Hz. irşad ediyordu. Muhammed Raşid Hz.'nin yaşı çok küçüktü. 
Ben (S. Abdulbaki Hz.) Kurtalan kazasına hoca olarak gitmiştim. 
Muhammed Raşid Hz. o zaman Dilbe'ye gelmişti. Muhammed Raşid Hz. benim 
talebemdir. Ben onun ilk hocasıyım. 
 
Sarf, Nahiv, Şeriat 
okuyordu. Ben de Abdülhakim El-Hüseyni Hz.'nin yanında 8 yıl okudum. 
Sonra Molla Muhiddin Hz. yanında 3 yıl okudum. 14 yıl sonra Muhammed 
Raşid Hz. Dilbe'de okudu. Ne kimseyi rahatsız ediyor, ne de kimsenin 
hatırını kırıyordu. Çok ahlaklı ve çok hoştu. Bir kaç sene sonra 
Abdülhakim El-Hüseyni Hz. Bilvanis'ten Kasrik'e geçti. Kasrik'deyken 
Abdülhakim El-Hüseyni Hz. köylere irşada çıkardı. O gittiği zaman da 
ben Abdülhakim El-Hüseyni Hz.'nin evine geçerdim. Orada M. Raşid Hz.'ne
 ders verirdim. Ayrıca yeni gelenlere de Muhammed Raşid Hz. ile birlikte
 ders verirdik. Günlerimiz devamlı birlikte geçerdi. Beraber yer, içer,
 oturur, muhabbet ederdik. Abdülhakim El-Hüseyni Hz. köyden çıkınca 
bazen (5-10-25) gün dışarıda kalıyor, sonra eve geliyordu. 
 
Elhamdülillah
 7-8 sene sonra Kadir köyüne göçmüştü. Ben de devamlı oraya gelir 
giderdim. Bir çok ziyaretçileri olurdu. Gelen misafirlere hizmet 
ederdi. Ne kimseyi taciz ediyor, ne de kimseyi rahatsız ederdi. Çok 
ahlaklıydı. Bazen de Abdülhakim El-Hüseyni Hz., M. Raşid Hz.'ne; "Biz ne
 yapalım. Bu kadar misafir geliyor. Kalabalık oluyor." diye Muhammed 
Raşid Hz.'ne danışırdı. Bazen de köylerde münakaşa olur, tartışmalar 
çıkardı. Abdülhakim El-Hüseyni Hz. onların aralarını bulmak için 
Muhammed Raşit Hz.'ni görevlendirirdi. Seyyid Muhammed Hz. o köylerin 
maslahatını yapardı. O kabileleri barıştırıp, geri geliyordu. Köydeki 
bir şahıs Abdülhakim El-Hüseyni Hz.'ne çok hakaret yapıyordu. Oradaki 
ağa da Abdülhakim El-Hüseyni Hz.'ne "Kurban, onlar size şeriatsızlık 
yapıyorlar. Müsaade edin biz de bunlara baskın yapalım. " dedi. Ağa 
böyle deyince Muhammed Raşid Hz. kabul etmedi. Biz başka bir yere 
gidelim. Biz hakaret etmeyelim" dedi. Abdülhakim El-Hüseyni Hz. ağaya; 
"Biz iyililkle milletin geçinmesini istiyoruz. Biz kötülük yapmak 
istemiyoruz." dedi. Biz başka bir yere gidelim" dediler. Oradan 
Adıyaman Menzil'e göçtüler. Muhammed Raşid Hz. önce Menzil'e gitti. 
Orada Menzil'i satın almak için pazarlık etti. Köyü aldı sonra. Gavs 
Hz.'nin evini oraya götürdüler. 
 
Muhammed Raşid Hz., Hacı 
Sıtkı ve birkaç kişi pazarlığa gitmişti. Köyün hepsi için para verip 
aldılar. Menzil'in ilk sahibi (köyü satan adam) iki sene sonra, köyü 
tekrar almak için geri geldi. Abdülhakim El-Hüseyni Hz. kabul etmedi. 
Muhammed Raşid Hz.'nin komşuları vardı. Onlar köyün yerlileriydi. 
Muhammed Raşid Hz. o köyde olduğu için birçok menfaatleri vardı. 
Sofilere mallarını iki katına satıyorlardı. Böyle olduğu halde Muhammed
 Raşid Hz.'ne hakaret ediyorlardı. Belki haberiniz olmuştur. Onu 
öldürmeye dahi kastettiler. Her türlü hakaret ettiler, ellerine birşey 
geçmedi. Birşey yapamadılar. 
 
FEYZ : Efendim, yeri gelmişken mübareğe yapılan suikastten biraz bahseder misiniz? 
 
MOLLA ABDULBAKİ HZ. :
 Muhammed Raşid Hz. adeti bayram namazından sonra Abdülhakim El-Hüseyni 
Hz.'nin markadına gider, ziyaret eder, sonra eve giderdi. Bu bayram 
namazından sonra evine gitmedi. Markattan camiye geldi, kalabalık çoktu.
 Herkes ziyaret ediyordu. Münafık elinin avucuna bir iğne yerleştirmiş,
 elini de sarmış, yara varmış gibi. Kimse bilmesin diye yapmış. 
 
Muhammed
 Raşid Hz. gelmiş, herkes ziyaret ederken, elini sürmüş, yukarıdan 
aşağı sürünce Mübareğin eline takılmamış, sonra Mübareğin eline direkt 
vurmuştu. Aşağıdan yukarıya doğru vurdu. Muhammed Raşid Hz. iğne 
olduğunun farkına varmış, Seyda Hz. "Bana iğne vuran şu adamdır." 
demiş, orada çok polis varmış. Hemen yakalayıp, tutuklamışlar, 
kalabalık, adamın üzerine çöküp öldürmek istemiş. Seyyid Fevzeddin o 
adamı kimse öldürmesin diye hemen alıp kaçırmış. Yoksa o adamı 
öldüreceklermiş. Eğer öldürselerdi bunun arkasında ne olduğunu kimse 
bilmeyecekti. Seyyid Fevzeddin onu Kahta'ya götürmüş. O adama da 
polisler baskı yapınca o da; ''Biz Menzil'de bir evdeydik, oturduk, 
plan program yaptık, kararlaştırdık. İlk önce bomba yerleştirmek 
istedik. O ev sahibi de dedi ki, bu bomba büyüktür, bomba patlarsa 
bizim evimizi de yıkar. Ama iğne yaparsak sadece kendi ölür diye 
düşündük'' demiş. Ondan sonra onların tek tek arkadaşları toplandı. 
Bunu Bekir Mahmut'un oğlu yapmış. ''Hatta bizim yaptığımız getirdiğimiz
 bomba köprünün altında duruyor'' demiş. Tabii polisler hemen bombayı 
oradan çıkartıp, etkisiz hale getirmişler. 
 
FEYZ : Efendim Muhammed Raşid Hz.'nin bir de adaya götürülmesi var. Bunun sebebi nedir? Biraz da bu hadiseden nakleder misiniz? 
 
 
MOLLA ABDULBAKİ HZ. :
 Muhammed Raşid Hz.'ni götürmeden önce Menzil'de bir adam vardı. Bu 
adam da askeri elbise giymiş. Muhammed Raşid Hz. ''Bu adam sivil 
giyinsin'' demiş. Gitmeden bir gün önce idi. Gece vaktinde yatsı 
namazından sonra millete tövbe tarikat vermiş, herkese tövbe istiğfar 
yaptırmış, evine gitmiş, sonra askeriye köye gelmiş. Herkese demişler 
ki; ''Hiç kimse köyden çıkmasın'' diye talimat vermişler. 
 
Bir
 yüzbaşı vardı, elinde telsizle iki saat boyunca devamlı olarak 
konuşuyormuş. ''Durum nasıl gerektiriyorsa ne kadar istersen asker 
gönderdik'' diye haber geliyor. Muhammed Raşid Hz.'ne Hacı Sıtkı'nın 
dükkanından bir çocuk göndermişler. ''Bak ne var, ne yok'' diye. 
Askerler çocuğa bile izin vermemişler. Muhammed Raşid Hz.'ni hanımıyla 
birlikte almışlar. Seyyid Fevzeddin ben de geleceğim dediği halde onu 
almamışlar, küçük oğlu Seyyid Abdulgani'yi götürmüşler. Üçünü de 
almışlar. Bir gece bir gündüz Çanakkale'ye yetiştirmişler. Sabaha kadar
 da köyden kimseyi çıkarmamışlar, kimseyi de içeriye almamışlar. 400 
kişi sabaha kadar kimlikleriyle kontrol edildi. Bunların 100 tanesi 
kadınlardandı. 
 
Muhammed Raşid Hz.'nin Çanakkale'ye çok 
rahat olarak gittiğini ertesi gün Seyyid Fevzeddin diyor. Seyyid 
Abdulbaki Hz. aynı Muhammed Raşid Hz. varmış gibi hizmete devam edip, 
herkesin ekmeğini ve çorbasını vermiş. Albay bu manzarayı görünce çok 
hoşuna gitmiş. Bir ay boyunca böyle devam etmiş. Bu arada köye giriş 
çıkışlar yasak. Oradaki askerler de çorbadan içmişler. Ben de 
oradaydım, 15 gün sonra Menzil'e yakın bir köye eniştemin yanına 
gidecektim. Çıkarken askerler kimliğime bakıyor. Bunun soyadı Erol, bu 
Muhammed Raşid Hz.'nın akrabası diye şüphelendiler. Sonra da 
salıverdiler. Muhammed Raşid Hz. için ada, ilk üç ay sıkıntılı olmuş. 
Adaya da kimseyi almıyorlar. Kimse de adadan dışarı çıkmıyor. Çocuk 
Seyyid Abdulgani bile dışarıya çıkmıyor. Bazen arasıra izin veriyorlar,
 o da gayri izinsiz olarak. Evin ihtiyacını götürüp tekrar geliyor. 
 
Üç
 ay sonra Seyyid Abdulgani serbest oldu. Artık istediği zaman girip 
çıkabiliyor. Orada da bir otel var, otelin sahibi Siirtli. Muhammed 
Raşid Hz.'ne oteli tahsis etmişti. Artık Muhammed Raşid Hz. otelde 
kalıyordu. Kendisini ilk ziyarete giden Hacı Sıtkı'yı, gemiye binerken 
kontrol etmişler. ''Senin soyadın Erol'dur. Sen boşuna karşıya gitme, 
yani adaya geçme. Seni kesinlikle görüştürmezler. Sen geri git.'' 
diyorlar. Hacı Sıtkı da başçavuşla münakaşa yapmış. ''Mümkün değil ben 
illaki gideceğim'' demiş. ''Sen gidip ne yapacaksın'' demiş asker. ''O 
benim hocamdır. Biz çok aciz olduk, yolu yok ben onu göreceğim'' demiş.
 Başçavuş da git ama göremezsin demiş. Hacı Sıtkı gitmiş, orada Siirtli
 Kodeb İsmail var, onun dükkanı var orada. Dükkan da Seyyid Abdulgani 
ile birlikte oturuyormuş. Orada Hacı Sıtkı'yla birlikte oturmuşlar. 
 
Hacı
 Sıtkı, Muhammed Raşid Hz. hakkında malumat almış, hatırını sormuş. 
İhtiyacı olup olmadığını sormuş. Menzil'den haberler vermiş. Konuşurken
 de başçavuş oradan geçmiş, onları görünce çok kızıp sinirlenmiş. Kan 
beynine sıçramış. Seyyid Abdulgani hemen oradan kaçmış. Hacı Sıtkı bir 
gün orada kalmış. Göremeden geri gelmiş. O zaman Muhammed Raşid Hz. 
otele geçmemişti. Otele geçince Elhamdülillah rahatladı. 
 
İkinci
 defa ziyarete ben, Hacı Sıtkı, Seyyid Muhammed Fettah'la birlikte 
gittik. Orası biraz kolay ve rahattı. Gemiye binerken oradaki başçavuş 
H. Sıtkı'yı tanıdı. Onun kimliğini hiç almadı. Benim kimliği de geç 
bıraktı. Çanakkale'den adaya telefon açtık. Seyyid Saki'de adada bizi 
taksiyle bekliyordu. Eşyalarımızı arabaya koyduk. Hatta bizi araba 
birden kaldırmadı. Hacı Sıtkı ben burada kalayım siz gidin dedi. Seyyid
 Muhammed Fettah kabul etmedi. Siz gidin be burada kalırım dedi. Onu 
bırakıp biz gittik. Otelin önüne geldiğimizde Muhammed Raşid Hz.'nin 
oğlu Seyyid Abdulrakib oynuyordu. Emniyete kadar gittik, kimliklerimizi
 teslim ettik. Yazı yazdılar, sonra geldik. Muhammed Raşid Hz.'nin 
yanına vardık. Muhammed Raşid Hz. ikindi namazından sonra adettir, 
Kur'an okur, hiç hatmesini, Kur'anını da bırakmamış. Bizi görünce 
güldü, tebessüm etti. Biz de daha ikindiyi kılmamıştık. Muhammed Raşid 
Hz. ''Siz öbür adaya gidin. Ben okuyayım sonra gelin'' dedi. Yani önce 
namazı kılın sonra gelin demek istedi. Biz namazı kıldık, Mübarek de 
Kur'an okudu. Sonra ziyaretimizi yaptık. 
 
FEYZ : Abdülhakim El-Hüseyni Hz.'nin Muhammed Raşid Hz. hakkında söylediği sözler var mıydı? 
 
MOLLA ABDULBAKİ HZ. :
 Abdülhakim El-Hüseyni Hz., ona halifelik verdi. Muhammed Raşid Hz.'ne 
teveccüh izni vermiş Kadir'de. Muhammed Raşid Hz. teveccüh yaptırdı. 
Abdülhakim El-Hüseyni Hz. hayattayken ayrıca onun yolunu Muhammed Raşid
 Hz. devam ettirdi. 
 
FEYZ : Efendim, halifeliği nasıl aldınız, biraz anlatır mısınız? 
 
MOLLA ABDULBAKİ HZ. :
 Halifelik kendiliğinden değildir. Halifelik bizzat Allah Resulü'nün 
işaretiyle verilir. Bütün sadatlar karar verip, öyle verirler. Hatta 
Abdülhakim El-Hüseyni Hz.'ne kadar bütün sadatlardan işaret gelir. 
Muhammed Raşid Hz. sonra karar verir. Bu halifelik ihlasla muhabbetle 
sağlam bir itikatla olur. Eğer tek bir mürşidin elinde olsa onu 
evlatlarına da verir. Bu amelle, tastikle, ihlasla olur. Önce Peygamber
 Efendimize sonra sadatlara daha sonra da mürşide gelir. Ne zaman 
verileceği belli olmaz, kişinin elinde olmadığı için bazen bir senede 
bazen on senede verilir. Kişinin kendi elinde değildir. Bazen de 20 
sene çalışır, alamaz, bu Allah'tandır. İlk önce Molla Seyyid Yusuf 
halifelik aldı, sonra Seyyid Abdulbaki Hz. ile ben halifelik aldık. 
Sonra Molla Yahya, Molla Muhammed, son olarak da Molla Ahmed halifelik 
aldı. 
 
FEYZ : Muhammed Raşid Hz.'nin sofilere ne gibi tavsiyeleri vardı? 
 
MOLLA ABDULBAKİ HZ. :
 Her zaman şeriata muvafik olunuz. Her zaman Peygamber Efendimizin 
eserlerine sahip çıkınız; namaz, oruç, gibi. Kötü alışkanlıkları 
terkediniz. İçki içmek haramdır. Dikkat edin, namahrem kadınlarla 
oturup, kalkmayın, bunlar haramdır. Bunlardan kendinizi men edin. 
Sofiler vazifelerine devam etsinler. Sadatlara fatiha hediye etsinler. 
Hatmelerini yapsınlar, virdlerini çeksinler ve rabıtayı yapsınlar. 
Mümkünse cemaatle namaz kılsınlar. Muhammed Raşid Hz. hacca giderken 
kendisi ile beraber gittik. Yolda bile hatmeyi bırakmadı. Taksiler hepsi
 toplanıp halka oluyorlar, biz de arabaların ortasına oturup hatmemizi 
 yapardık. Hiç hatmesiz kalmadık. Her ne durumda olursa olsun hatmemizi 
 yapıyorduk. Yalnız Medine garajındaydık, orası çok kalabalık müsait bir
 yer yoktu. Orada hatme yapamadık. Ertesi gün de Pazartesi günü biz 
Ravza'ya geldik. Muhammed Raşid Hz. ''Peygamber Efendimiz Pazartesi günü
 dünyaya geldi. Bundan sonra her gün hatmemize devam edeceğiz'' dedi. 
Oradan bir konak kiraladık. O konakta yatsıdan sonra mutlaka hatmemizi 
yapardık. Mübarek orada da irşada devam etti. Birçok kişiye tarikat 
verdi. Elhamdülillah çok iyi oldu. 
 
Peygamber Efendimizin 
Kabri Şerifinde bile tarikat verdi. Biz de talimatlarını veriyorduk. 
Hacdayken biz Peygamber Efendimizin Ravzası'ndaydık. Muhammed Raşid Hz.
 öğle namazından sonra kendisi hiç dışarı çıkmıyordu. Biz bir gün 
teneffüs yapmak için çıktık. Biraz hava almak için. Kendisi bundan 
haberdar olmuş; ''Bizim elimize her zaman böyle bir fırsat geçmiyor. 
Biz onun için burada bu saatlere kadar oturuyoruz.'' diye haber 
gönderdi. Biz de onun yanından ayrılmadık. Muhammed Raşid Hz. bana 
bizzat talimat vermedi. Ama ben onun tavsiye edeceğini zannederek 
söylüyorum. Sofiler zamanlarını iyi değerlendirsinler. 
 
FEYZ : Efendim, ne gibi tavsiyeleriniz var? 
 
MOLLA ABDULBAKİ HZ. :
 Benim tavsiyem sofiler biribirlerine edepli davransınlar, birbirlerine
 saygı göstersinler. Merhametli olsunlar, bu onlar için menfaatlidir. 
Saygılı, edepli ve merhametli olacak sofi. Şah-ı Nakşibendi Hz. 
buyuruyor ki; ''İnsan kendi nefsini kafirden daha aşağı olarak 
düşünecek''. O kafir bir gün dönerse ne kadar günahları isyanları varsa
 onlar hep mükafat olacak. Müminin ise önemli olan son nefesidir. Hatta
 Gavs Hz. ve Muhammed Raşid Hz.'nin tavsiyeleri vardır: İnsan tarikata 
girdiği zaman onun çok ahlaklı, çok iyi olması gerekir ki, dışarıdaki 
insanlar onu görüp onun ahlakından etkilensinler. Bakacaklar ki bu 
insan önceden nasıldı şimdi ise nasıl. Demek ki tarikat çok güzel, biz 
de tarikata girelim, diyecekler. 
 
Abdülhakim El-Hüseyni Hz.
 ve Muhammed Raşid Hz. buyurdular ki, ''Hicaz'a gidenler var ya, onlar 
amel ve taat çok yapsınlar. Çünkü millette bu hacca gitmiş ve bu kadar 
çok ibadet, taat yapıyor. Biz de Hicaz'a gidelim, belki biz de gidenler
 gibi oluruz derler. Yani insanları hayra sevk etsinler. '' 
 
FEYZ: Efendim, biz bu vesile ile bütün Türkiye'yi dolaşıyoruz. Çalışmalarımızı nasıl buluyorsunuz? 
 
MOLLA ABDULBAKİ HZ. :
 Eğer Allah için geziyorsanız, Allah kabul etsin. Allah bunun 
mükafatını versin. Bu kadar millete sohbet ediyor, dolaşıyorsunuz, 
irşad ediyorsunuz, insanların hidayetine vesile oluyorsunuz. Bunlara 
sebep olan ne kadar ecir ve sevap kazanırsa bu yolda çalışanlar da onun
 kadar sevap kazanacaklar. Resulullah Efendimiz buyuruyor ki: ''Ameller
 niyete göredir'' İnsan ne niyetle yaparsa onu kazanır. Niyeti Allah 
içinse çok menfaatli olur. İnsanlar sohbetle, sadat'ın bahsi ile 
sâdât'a muhabbetli oluyorlar. Bundan dolayı çalışan çok kazanır. İnsan 
ne yaparsa Allah için yapsın. 
 
Mevlana Halid (k.s.) 
dünyasını değiştirmeden, vefat etmeden önce ''Zenginlerde hakkım var, 
her zengin kurban kessin. Fakirler de bana Kur'an okusun'' diye vasiyet
 etmiş. Mevlana Halid (k.s.)'ın bir halifesi de sormuş, Efendim siz o 
kadar muhtaç mısınız ki? Mevlana Halid (k.s.) ''Vallahi ben bir 
Fatihanın okunmasına bile muhtacım, az değil, çok muhtacım.'' ... 
 
Elhamdülillah, Allah muvaffak etsin. Allah kabul etsin. Allah selamet versin, Allah muhafaza etsin, inşallah

Şah-ı Urfa Şeyh Seyyid Molla Abdulbaki Hazretleri'nin (k.s) Hayatı

Şah-ı Urfa Şeyh Seyyid Molla Abdülbaki Hazretleri'nin 90'lı yıllarda Feyz Dergisine verdiği röportaj Molla Seyyid Abdulbaki Hz....

Devamı »

Windows 7 İçin Gavs Teması

Admin 0 23:14

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYwJCg1vdcymaQpM-qnUUJgFk2TIl7D4fEu9IDOG8PyAllipg6mAKbMGD3dT0vK3lnQAB72wj3q3TqmbzO2ff1JJhfMB0Aks_8KhhtphJ8CMYEJo8kxCFXjjxxTMhBYcKxEndMX94oquUq/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYwJCg1vdcymaQpM-qnUUJgFk2TIl7D4fEu9IDOG8PyAllipg6mAKbMGD3dT0vK3lnQAB72wj3q3TqmbzO2ff1JJhfMB0Aks_8KhhtphJ8CMYEJo8kxCFXjjxxTMhBYcKxEndMX94oquUq/s640/1.jpg" width="640" /></a></div>
 
Windows 7 için Gavs Teması Tema Yükleme Linki : <a href="http://www.mediafire.com/download/8354y4mtir7jaon/Gavs_Temas%C4%B1.rar" target="_blank">BURAYA TIKLAYINIZ</a> 
 
Tema'yı Kurmak İçin Yardımcı Program ve Yama Linki : <a href="http://www.mediafire.com/download/zjjb267jb9608ap/Yamalar.rar" target="_blank">BURAYA TIKLAYINIZ</a> 
 
Not : Altta ve üstte bulunan Dock araçlarının isimleri "Objectdock Plus v2.0" ve "Rocket Dock v1.3.5" Bu programları da yüklemek isterseniz : 1- <a href="http://www.mediafire.com/download/19ay4su3739m79q/Objectdock_Plus_2.0.rar" target="_blank">Objectdock</a> 2- <a href="http://www.mediafire.com/download/nxnv303xafocxjl/Rocket_Dock_-_v1.3.5.rar" target="_blank">Rocketdock</a> 
 
TEMADAN GÖRÜNTÜLER... 
 
 
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTCL46Bk8oXyt3rsUHTWmjn9lOR2D_SkNygnrshGRDGPXFtip3CYD6mltNyG35xtBFzHQlS0v7yi3NKxkOQCIkWA0FO0SBxWmwZExPSafHtG8Lhk4EsBc1bJYQv3sKPCZTfKIICJASnBjO/s1600/2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTCL46Bk8oXyt3rsUHTWmjn9lOR2D_SkNygnrshGRDGPXFtip3CYD6mltNyG35xtBFzHQlS0v7yi3NKxkOQCIkWA0FO0SBxWmwZExPSafHtG8Lhk4EsBc1bJYQv3sKPCZTfKIICJASnBjO/s640/2.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgGtPW5N_Y7hb6_APa_FlP8ZuHGkx29pxVv-0biwOv6R3WwF6anLd6k7pGmawnbsaz6WLocBp7ELTsUvTxlec1aEF5rXT6Yeis85V3OcI9G8ZyohRBUfaRyJdPM8wLnh58w6cNYrNNNja-/s1600/3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgGtPW5N_Y7hb6_APa_FlP8ZuHGkx29pxVv-0biwOv6R3WwF6anLd6k7pGmawnbsaz6WLocBp7ELTsUvTxlec1aEF5rXT6Yeis85V3OcI9G8ZyohRBUfaRyJdPM8wLnh58w6cNYrNNNja-/s640/3.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcpAXg1yalw61B9HU652h8A7inTh3bcJS70CbPuLf4tDesZocRQXnOcIpEizZwut80XVQQFVV1Dn4cA5TaG6t1cpx4osih2BsUlyHfCUkD1V29NG_9G2_HTB3w3l1vS6Cbl5Nm4EJfheDJ/s1600/4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcpAXg1yalw61B9HU652h8A7inTh3bcJS70CbPuLf4tDesZocRQXnOcIpEizZwut80XVQQFVV1Dn4cA5TaG6t1cpx4osih2BsUlyHfCUkD1V29NG_9G2_HTB3w3l1vS6Cbl5Nm4EJfheDJ/s640/4.jpg" width="640" /></a></div>

Windows 7 İçin Gavs Teması

Windows 7 için Gavs Teması Tema Yükleme Linki : BURAYA TIKLAYINIZ Tema'yı Kurmak İçin Yardımcı Program ve Yama Linki : BURAYA TIKLA...

Devamı »

Nisbet; Cennet Kokusu

Admin 0 19:14

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAyeaZcBV5ejZXtd-fL8D9mUK4rzXhm64VFC9_jtkITahr-weH_MhlI62lSyh_aRaqua5QJOOYPBs48UNq4VB02Ln_QzP4zO9DyWghaHw-jeryN8JkfZXKvSrgKQlRXhXZ3mj8gJm6l5I8/s1600/url.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="536" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAyeaZcBV5ejZXtd-fL8D9mUK4rzXhm64VFC9_jtkITahr-weH_MhlI62lSyh_aRaqua5QJOOYPBs48UNq4VB02Ln_QzP4zO9DyWghaHw-jeryN8JkfZXKvSrgKQlRXhXZ3mj8gJm6l5I8/s640/url.jpg" width="640" /></a></div>
 
Allah (Celle Celâlûhû) kullarına cennet kokusunu daha dünyadayken bile ikramda bulunması ne kadar güzel bir lütûf… 
 Nisbet kokusunun kaynağı cennettir. Allah (Celle Celâlûhû) nasib ettiği kullarına daha dünyadayken bile nasib etmektedir. 
 Bizde neden nisbet kokusu yok? 
 Biz neden etrafımıza güzel kokular saçamıyoruz?… 
 “İç dünyamızda, kalbimizde vesvesenin, hasedin, kibrin bıraktığı kötü kokuların arasında kayboluveren bu güzel kokuyu nasıl açığa çıkaracağız? 
 Yakup (aleyhisselam), Yusuf (as)’ın kokusunu aylarca uzaklıktan alabilmişti, oysa Mısır’a; yanına kadar giden kardeşleri, o kokuyu neden duyamamışlardı? 
 O nisbet kokusu her zaman vardı. Fakat kardeşlerinin hasedi yüzünden mi kardeşlerine gizli kalmıştı acaba? 
 Demek ki içimizdeki hastalıklardan kurtulabilirsek, biz de sevgilinin haliyle hallenebilir, etrafımıza reyhan kokuları saçabiliriz. 
 Sevgilinin kokusu peşisıra... 
 Sevgili Peygamberimiz (Sallâllahû Aleyhi Ve Sellem); “Dünyanızdan, bana … güzel koku (da) sevdirildi” buyurdu. 
 İmam Muhammed Bâkır (rahmetullahi aleyh): “Resûl-i Ekrem’in (sav) geçtiği yoldan, üç gün sonra da birileri geçtiğinde onun güzel kokusunu alırlar, onun oradan geçtiğini anlarlardı” buyuruyor. (Allâme Tebatebaî; “Sunen-un-Nebî”, (terc.) s. 291, N. 462, El-Kâfî’den naklen) 
 Allah dostlarının, bir nisan yağmurunun ardından dünyayı saran bahar kokusu gibi girdikleri her ortama serinlik ve koku vermeleri ne kadar doğal. Çünkü Allah dostları, ışıklarının kaynağı olan Resûl-i Ekrem (Sallâllahû Aleyhi Ve Sellem) Efendimiz'e duydukları sevgi ve aşkla O’nun gül kokusuna sarınıveriyorlar. 
 Hz. Veysel Karani (Rahmetûllahi Aleyh) buyuruyor ki: “Sevmenin bir şartı vardır. Seven, sevdiğinin her haline muvafakat eder, onun haliyle hallenir. Kişi sevdiğinin hali ile hallenmedikten sonra, seviyorum demesi boştur.” 
 Eğer ki kendimizden şikâyetçi isek, halimizden memnun değil isek, iyi bir insan olmanın yollarını arıyorsak, aslında çözüm hemen yanı başımızda. 
 İç dünyamızdan ve günahlarımızdan sızıveren kötü kokuları gidermenin çaresi; Sevgilinin rayihası değil mi? 
 Sevgilinin kokusu bambaşkadır. Sevgilinin kokusunu bir kez hissettiyseniz, ayrı kaldığınız aylar yıllar sonra bile üzerinize sinmiş meçhul bir koku bile onu hatırlatacaktır… Ve bizi onun haliyle hallendirecektir. 
 Sevgili’nin haliyle hallenen insanda, sevgilinin nisbet kokusu peydah olacaktır… İşte bu koku, ön yargılarla kapanmış gözlerimizi açacak, hüsnü niyetimizi artıracak ve herkeste, her şeyde bu rayihayı duymaya başlayacağız o zaman. 
 Çünkü burnunda o koku varsa, seviyorsun demektir. Sevgiyi bulan insan, her şeyi ve herkesi sever. 
 Allah (Celle Celâlûhû) Dostlarından Sultan Seyyid Muhammmed Raşid (K.S.) Hazretleri ziyaretine gidenler kıldığınız bir akşam namazından sonra, camide rabıta için oturduktan bir müddet sonra, camiyi bir serinliğin ve tarifi mümkün olmayan güzel rayihanın sardığını hissederdiniz. 
 Kendinizi; bir çiçek bahçesinin ortasında otururken, nazlı nazlı esen meltem yelinin, bin bir çiçeğin yapraklarını süzerek getirdiğini sandığınız kokunun ortasında bulurdunuz. Buna bir mana vermek gibi bir meşguliyetin içine girmeden, yaşadığınız o anın tadını çıkarmak en güzeliydi. 
 Öylesine bir rayiha sardı ki içeriyi, hiç bir çiçek bahçesinde ya da hiç bir ıtriyat dükkânında böylesine bir huzur, böylesine bir huşu veren bir ıtır duymak mümkün değildi… 
 Bu kokuyu bir kez almış olanlar bir daha unutamazlardı. O rayihayı tanımlamak, isimlendirmek mümkün değil. Koku olmasının dışında bir adı yoktur da. Ne mutlu böyle Allah (Celle Celâlûhû) dostlarını görenlere. Ne mutlu böyle Allah (Celle Celâlûhû) Dostlarının yanından  bu nisbet (Cennet kokusunu) alanlara. 
 MEVLÂMIZ Azze ve Celle bu hastalıklardan kurtulup, etrafımıza reyhan kokuları saçan Müminlerden eylesin cümlemizi... Amin!..

Nisbet; Cennet Kokusu

Allah (Celle Celâlûhû) kullarına cennet kokusunu daha dünyadayken bile ikramda bulunması ne kadar güzel bir lütûf… Nisbet kokusunun kay...

Devamı »

İrem Bağları ve Şeddad bin Âd

Admin 0 18:50

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSxtRQcQUEo9b_HBnEAMAqlv1mO6okanD-K8naqgmUr8dEMB3GYEaKSMwVoZswDiZGWP1HbANrfvW2kOOVLAGM1LI2DyNaBFpK1yshkAGQ7B4NytDHctqo3Qg4wKLMoPdGitCb-MdWksie/s1600/kerim_han_kalesi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSxtRQcQUEo9b_HBnEAMAqlv1mO6okanD-K8naqgmUr8dEMB3GYEaKSMwVoZswDiZGWP1HbANrfvW2kOOVLAGM1LI2DyNaBFpK1yshkAGQ7B4NytDHctqo3Qg4wKLMoPdGitCb-MdWksie/s640/kerim_han_kalesi.jpg" width="640" /></a></div>
 
Hazret-i Muâviye zamanında Abdullah bin Kilâbe adında bir şahsın devesi kaybolmuştu. Abdullah devesini ararken, olağanüstü bir bahçe gördü. Duvarları cevherlerden örülmüştü. Gözlerine ve gördüklerine inanamıyordu. O cevherlerden bir miktar aldı ve Hazret-i Muâviye’ye getirdi. Başından geçenleri de bir bir anlattı… Cevherleri yaktılar!..Hazret-i Muâviye, Abdullah’ın getirdiği cevherleri inceledi. Binlerce yılın tozunu toprağını üzerinde taşıyan cevherler işe yaramaz olmuşlardı. Ateşe koydular. Yandıkça misk ve amber kokusu geldi. Bu kokudan anladılar ki, cevherler İrem Bağına aittir. (İrem Bağı, Hûd Aleyhisselâm zamanında Âd Kavminin reisi olan ve Hûd Aleyhisselâma inanmayan Şeddâd bin Âd’ın, “Yâ Hûd! Senin ilahın o dünyada yaptığı Cennetle öğünürse, ben de bu dünyada bir cennet yapayım ki, onun Cennetinden daha şâhâne olsun!” diyerek dünya servetini dökerek yaptırdığı bir bahçedir.) Hazret-i Muâviye derhal Abdullah’ın yanına bir ekip verdi ve tekrar İrem Bağına gönderdi. Ne kadar cevher varsa alıp getirilmesini emretti. Fakat Abdullah ve arkadaşları ne kadar aradılarsa da, İrem Bağını bir daha bulamadılar. Bu sırada Hadramut şehrinin kadısı olan Gufl bin Azle, hazreti Muaviye’ye “Ben babamdan şöyle işittim ki, Hadramut şehrinin gün batısı tarafında bir mağara vardır. O mağaranın kapısı denize açılır. Şeddâd’ın kabri o mağaranın içindedir” dedi. Bu defa bahsedilen mağaraya bir grup gönderildi. Bunlar, mumlar yakarak bu mağaraya girdi. Burada taştan kesilmiş geniş ve yüksek bir ev vardı. Evin içine girdiler. Taştan bir taht üstünde bir adamın yattığını gördüler. Üstüne de altın yaldızlı bezden dikilmiş bir kaftan örtülmüştü. Anladılar ki, burası Şeddad’ın kabriydi. Yanında bir altın levha gördüler. Levhada şunlar yazıyordu: “Benden ibret alasınız!” “Ey ömür uzunluğuna mağrur olanlar! Ve ey şevketine ve kuvvetine inananlar! Ve ey mülk çokluğuna ve asker gücüne dayananlar! Bilesiniz ki ben Âd oğlu Şeddâd’ım! Kuvvetime ve malıma dayanırdım. Dünya mülkü benimdir sanırdım. Cihan padişahları benden korkularından emrime boyun eğerlerdi! Hûd aleyhisselâm geldi. Bizi azgınlık içinde buldu. Bizi dinine davet etti. Fakat biz kuvvetimize güvendik de, onun sözüne itibar etmedik. Ona asî olduk. Sonunda gökten bir hışım indi. Ordumu da, beni de helâk etti. Halimi göresiniz. Benden ibret alasınız!”

İrem Bağları ve Şeddad bin Âd

Hazret-i Muâviye zamanında Abdullah bin Kilâbe adında bir şahsın devesi kaybolmuştu. Abdullah devesini ararken, olağanüstü bir bahçe görd...

Devamı »

Allah’ım, Beni Rahmetinden Ayırma!

Admin 0 18:34

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBhNU5vm3wH5GgbpAlvmCGwLyhA-JTWqZ8hP_9yT0WfqLX4Isy0BPesBKQ6UUd90PvRuqGTb884KRggij0traBaOxLd-55tjzcq-2VR3XL_yflnujekLHrt79aKidDbI5TQDsWV8PPv8KO/s1600/dua1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBhNU5vm3wH5GgbpAlvmCGwLyhA-JTWqZ8hP_9yT0WfqLX4Isy0BPesBKQ6UUd90PvRuqGTb884KRggij0traBaOxLd-55tjzcq-2VR3XL_yflnujekLHrt79aKidDbI5TQDsWV8PPv8KO/s640/dua1.jpg" width="640" /></a></div>
 
Anlatıldığına göre, İsrailoğulları içinde günahlara dalmış biri vardı. Günah işlemekten hiç geri durmuyordu. Yaşadığı şehirdeki halk, onun günah işlemesine bir türlü engel olamıyorlardı. Nihayet ondan kurtulmak için Allah’a niyazda bulunmaktan başka çıkar yol göremediler. Bunun üzerine Cenab-ı Hak Musa a.s.’a; İsrailoğulları içinde çok günah işleyen bir gencin bulunduğunu, işlediği günahlar sebebiyle bulunduğu şehre zarar gelmemesi için o günahkârı şehirden çıkarmasını vahyetti. Musa a.s. o şehre giderek günahkâr genci oradan çıkardı. Genç bir köye sığındı. Cenab-ı Hak, genci o köyden de çıkarmayı Musa a.s.’a vahyetti. Musa a.s. genci oradan da sürdü.  
 
Bunun üzerine genç, ne insanların ne bitkilerin ne vahşi hayvanların ve ne de kuşların bulunmadığı ıssız bir yere gitti. Bu ıssız yerde hastalandı. Yanında kendisine yardım edecek bir kimsesi yoktu. Toprağın üzerine uzandı ve başını yere koyup şöyle dedi: “Şimdi annem başucumda olsaydı bana merhamet eder, zillet içindeki şu acıklı halime mutlaka ağıt dökerdi! Şayet babam yanı başımda olsaydı, bana yardım eder ve bütün işlerimi yapardı. Hanımım yanımda olsaydı, ölümüme ağlardı. Evlatlarım yanımda olsaydı, cenazemin arkasından ağlarlar ve: ‹‹Allahım, beldesinden yabancı bir köye sürülmüş, orada barındırılmayarak ıssız bir sahraya kovulmuş ve ıssız yerde her şeyden ümidini keserek dünyadan ahirete göç etmekte olan şu zavallı, günahkâr ve asi babamızı bağışla!›› diye dua ederlerdi! Allahım, beni ana-babamdan, çocuklarımdan ve hanımımdan ayrı düşürdün, fakat rahmetinden ayırma! Onların ayrılık ateşleriyle kalbimi yaktın, fakat günahlarım sebebiyle beni ateşinde yakma!” Bu hal üzerine Cenab-ı Hak, anası kılığında bir huri, hanımı kılığında bir huri, çocukları kılığına girmiş genç melekler ve babası kılığına girmiş bir melek gönderdi. Bunlar hasta gencin başında oturup kendisi için ağladılar. Ölmek üzere olan genç de: “İşte anam, babam, karım ve çocuklarım benim yanıma gelmişler!” diyerek büyük bir sevinç yaşadı. Bu halde tertemiz ve affa uğramış olarak Allah’ın rahmetine nail oldu. Bu hal üzerine Allah Teâlâ Musa a.s.’a şöyle vahyetti: – Ey Musa, filan sahradaki filan mevkiye git. Orada veli kullarımdan biri vefat etti, onun arkasından yapılması gerekli işlerini yap ve defnet!” Musa a.s. emredilen yere gittiğinde, Allah’ın emri ile kendisinin şehirden ve köyden sürgün etmiş olduğu gencin cenazesi olduğunu, etrafında hurilerin bulunduğunu görür. Bu hal karşısında Musa a.s. şöyle der: – Ya Rabbi, bu genç senin emrin ile benim şehirden ve köyden sürgün etmiş olduğum kişi değil mi? Cenab-ı Hak Musa a.s.’a şöyle cevap verir: – Ey Musa, ben onun yere uzanmış halde inleyerek yalvarmasına ve vatanından, ana-babasından, evladından ve karısından ayrı kalmasına acıyarak günahlarını bağışladım. Kendisine ana-babası, çocukları ve hanımı kılığına girmiş melekler gönderdim. Onlar, onun gurbette zelil bir halde vefatını görüp o genç için merhamet dilediler. Hiç şüphesiz gurbette vefat eden bir kişi için göklerde ve yerde bulunanlar merhamet ederek ağlarlar. Ben ise, merhametlilerin en merhametlisi iken nasıl ona merhamet etmeyeyim?  
 
(İmam Gazâlî, Mükâşefetü’l-Kulûb, 27-29)